Jaarboek van het Taalverbond. Jaargang 2

X.
Tooneelafdeeling.
Verslag der vergadering van 22 April 1889.

Het Premiestelsel en de Lastkohieren maken vooral het onderwerp uit eener zaakrijke bespreking. De heeren Rosseels, Max Rooses, Pol de Mont, G. De Lattin, Kettmann en anderen, wier namen ons ontsnappen, namen deel aan de discussie.

De wensch wordt uitgedrukt, dat de commissie, die de tooneel-premiën toekent, om de drie jaren bij helfte zou vernieuwd worden; de uittredende leden zouden alleen na drie jaren herkiesbaar zijn; de verdeeling in premiën van 1^en, 2^en en 3^en rang zou verdwijnen, om plaats te maken voor eene vergelding in verhouding tot het getal bedrijven.

Iedereen is het eens om den heer Max Rooses bij te stemmen, dat ons tooneel zou moeten vernederlandscht worden: onze tooneelletterkunde is jong en schamel in vergelijking met de wereldliteratuur; wij kunnen lijden, dat eene tooneeldirectie ons vreemde stukken te zien geve, mits die keuze maar verstandig en niet eenzijdig, niet uitsluitend weze; doch het tegenovergestelde

[p. XLI]

is waar: de directie doet gewoonlijk geene behendige keuze, en van 't Nederlandsch repertorium, b.v. kennen we, behalve een paar stukken van Rosier Faassen en eenige minnespelen van Kettmann, bijna niets. Oorspronkelijke stukken worden in den regel slordig gespeeld, omdat ze niet veel geld opbrengen; wordt daarover geklaagd, dan slaat de directie den tooneelraad met cijfers dood. Indien het derhalve wenschelijk is, het getal oorspronkelijke bedrijven, door het lastkohier als verplichtend aangeduid, te zien vermeerderen, ja, te zien verdubbelen, is het anderszijds niets meer dan billijk te vragen, dat de subsidie ook vermeerderd worde. De afdeeling sluit zich bij deze oplossing aan, en zal in dien zin stappen trachten aan te wenden.

Er wordt verder bepaald, in den loop van den Zomer al de Nederlandsche tooneelschrijvers uit te noodigen tot het sluiten van eene overeenkomst met betrekking tot het schrijversrecht.

Het 4^e punt aan de dagorde: eene tooneelschool onder het bestuur van den hoofdregisseur, wordt verdaagd.

De Secretaris,

G. De Lattin.