Jaarboek van het Taalverbond. Jaargang 1

[p. 88]

Gelijk naar 't licht...

Gelijk naar 't licht

De plant zich richt,

Ten voedsel voor haar leven,

Zóo richte ons oog

Zich naar omhoog,

In al ons doen en streven.

Maar, wat ook 't oog

Trekk' naar omhoog,

Onze arbeid krijgt pas waarde,

Als hij, ook weer der plant gelijk,
Wat kracht er uit de vruchten blijk',

Ons niet vervreemdt van de aarde.

De kiem ontsproot

Haar donk'ren schoot.

Den korrel een behoedster,

Was in haar kracht zijn kracht gegrond,
Zijn wortels, de armen die hij wond

Om haar, zijn eerste voedster.

Zóo schijnen ze één,

En 't lot alleen,

Geen roekeloosheid scheide

De plant van de aard, noch blussche 't licht,
Waar ze onbewust ons oog op richt,

Dat onze daden leide!

C.-L. Lütkebühl, J^r.