Jaarboek van het Taalverbond. Jaargang 1

[p. 86]

De Vorst der Dieren.

De dieren maakten groot geschreeuw
Omdat hun vorst, de dapp're leeuw,
Soms misbruik maakte van de jacht.
De leeuw, die vaak met kracht en macht
Het dierenvolk had voorgestaan,
Lei af de kroon, en sprak: ‘Voortaan
Zal ik uw koning niet meer zijn!’
Hij trok hierop naar de woestijn.
Nu werd de wolf de vorst van 't woud.
Hij roofde zeer en moordde stout,
Doch wist het volk niet bij te staan!
Toen sprak een lam de dieren aan:
‘Helaas! De wolf doet niets dan kwaad
En is voor 't goede niet in staat!
Maar, was de leeuw niet immer goed
Toch trok men voordeel uit zijn moed.
Wilt naast het kwade van de liên
Ook hunne goede daden zien!’

‘Waar is de man,’ zegt de Profeet;
‘Die 't goede en nooit het kwade deed!’

W. Leefson.