Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1829

III.

Uit het viertal der voorgestelde prijsstoffen, zijnde:

1. ‘Welke zijn de regelen en voorschriften, die eene gezonde Wijsbegeerte ons gebiedt

[p. 69]

in het stuk der hoogere of wijsgeerige woordafleiding in acht te nemen?’ (De Maatschappij wenscht deze vraag bijzonder met toepassing op de Moedertaal beantwoord te zien.)

2. ‘Welke Nederlandsche Dichters en Prozaschrijvers, sedert de herstelling onzer taal en letterkunde in het laatst der 16de Eeuw, verdienen boven anderen, als bevoegde getuigen in het stuk der Taal, te worden aangevoerd?’

3. ‘Eene oordeelkundige vergelijking van de voornaamste Nederlandsche Prozaschrijvers der 17e en 18e Eeuw en die van onzen leeftijd; zoo ten aanzien van woorden en spreekwijzen, als van de regels der taalkunde door hen gevolgd.’

4. ‘De gouden medaille (of dertig dukaten) uit te loven aan den genen, die het grootst of belangrijkst min bekend of nog onuitgegeven oud Nederlandsch dicht- of ondicht-stuk, taalkundig best (doch beknopt en zonder noodeloozen omhaal) bewerkt zal hebben ingezonden.’

- De Maatschappij behoudt aan zich het regt, om, buiten het bekroonde, ook andere ingezonden stukken, welke haar belangrijk genoeg voorkomen, in hare werken te plaatsen, de Inzenders derzelve vereerende met hare zilveren medaille.

[p. 70]

wordt, met aanzienlijke meerderheid, de derde verkozen, om beantwoord te worden vóór den 1 Januarij 1831, en beoordeeld op de Algemeene Vergadering van dat jaar¹.

1 Voor of op 1 Januarij 1880 wordt antwoord verwacht op de prijsvraag in 1828 uitgeschreven, dus luidende:

‘Kan men wel met waarheid zeggen, dat de oud-Nederlandsche Republiek ooit, in den eigenlijken zin des woords, een' vasten Staatsvorm (Constitutie) gehad heeft? Moest niet het onbepaalde en wankelbare van haren vorm, ut den aard, aanleiding geven tot die hevige beroeringen, welke haar, gedurende haar gansche bestaan, geschokt hebben? en welke heilzame lessen en gevolgen levert deze wijze van beschouwing voor den beschrijver van hare geschiedenis op?’