Den Italiaenschen quacksalver, ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy

Van de Walvis-vangst.

Op de Wijs: Matroosje lustig reyje dra.

1. Matroosje die de Zee bemint,
En kleyne schatten over-wint,
Die vaert na ‘t Ooste en na ‘t west,
En hout de warmte voor het best,
En moet daer Water drincken,
Dat wil stincken.

2. Zijt gy het warme Landt haest moe,

So peurt eens mee na Groenlant toe,
daer sulje over vuylen stanck,
van stinckende water tot u dranck,
Noch over heete dagen,
Niet veel klagen.

3. hebt gy een broeck vyf ses aen ‘t gat,

En dan noch om de lenden wat,
Een wambuys en een rock of dry,
En dan een volleg-vangers py,
Ses kousen aen twee beenen,
Gaet dan heenen,

4. Noch dient ‘er dan verstaet wel mijn,

Een goeden Bultsack by te zijn,
En een dicken Beest van een Combaers,
die treckt men dan dicht om de naers,
En dan de neus gesteken:
Onder deecken.

5. En legje dan wel fraey te koop,

En slaept seer mackelijck en mooy:
dan roeper een als was hy mal.
door ‘t heele Schip, fa val val:
Stracks moet op dat roepen:
In de Sloepen,

6. En vraegje dan wat dat beduyt?

daer loopt ‘er een aen ly voor uyt,
Het is een Walvis magtigh groot,
Sa lustigh heen en steekt hem doot,
Hy sal Oranje blasen,
So als Basen.

[p. 17]

 

7. Sa lustig roept hem na sijn gat,

 

Eer dat hy kiest het hase padt,

 

Daer krijgt hy een Harpoen in ‘t lijf;

 

Byget hy loopt geweldig stijf,

 

Daer krijgt hy lenssen steecken,

 

Hy ‘s bezweecken.

 

8. Dan spreeckt den Commandeur sijn woordt,

 

Sa mannen met de Vis aen boort;

 

Daer sal men t’samen lustig zijn,

 

Met een rantsoentjen brandewijn,

 

Wilt lustig maer boegseeren,

 

Sa als Heeren.

 

9. Als men dan wat geslapen heeft,

 

En dat de vis wel boven zweeft,

 

Dan salt ‘er op een flensen gaen:

 

Men brengt speck-messen op de baen,

 

En doet de spit wel draeyen,

 

Sa laet waeyen.

 

10. Sa lustigh mannen als een pop,

 

En wind’ dat drijvend’ hachjen op,

 

Al hoog genoeg, of ga, of ga,

 

Sny stucken, smijt in ‘t Flens gat dra,

 

Flus sullen wy de baerden,

 

Aen gaen vaerden.

 

11. Na dat het Flensschen is gedaen,

 

Dan salt ‘er op een snijen gaen,

 

Ian hagel wordt nu officier,

 

De minste is een pieckenier,

 

Daer moet elck een sijn saken,

 

Dan na maken.

 

12. Sa mannen sonder veel versuym,

 

En heyst wat hachjes uyt het ruym,

 

Een ander roept speck op de banck,

 

In ‘t flensgat roept men wacht so lanck,

 

Ick moet wat hachjes malen,

 

Na my halen.

 

13. In ‘t ruym roept Schieman met gewelt,

 

Bruy ‘t speck in ‘t ruym hoe is ‘t hier gestelt?

 

Een ander weet nou sa voort:

 

En bruy de krengen buyten voort.

[p. 18]

 

Sa jongen tap ons drincken,

 

Of ‘t sal stincken.

 

14. Als dan den arbeydt is gedaen,

 

Dan sal de Kock aen ‘t koocken gaen,

 

Een wacker ketel bier en broodt,

 

En die in ‘t lijf dan is ‘t geen noodt,

 

En daer mee wil ick seggen,

 

Waer aan’t leggen.

 

15. So doende raeckt het schip vol speck,

 

Van traen en isser geen gebreck:

 

Ian hagel wort de kop schier kroes,

 

Hy is so smeerigh als de droes:

 

Maer ‘t geldtje sal het moeten,

 

Weer versoeten.

 

16. En komt men dan weer t’Amsterdam,

 

Van daer men laest syn afscheyt nam,

 

Dan soeckt elck weer syn weert:

 

Tot dat het geldjen is verteert,

 

Met dagh en nacht te drincken,

 

En tinkinken.