Den Italiaenschen quacksalver, ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy

Pronckende Dienst-meysjes klap.

Stem: Lestmael twee gelieven, &c.

LEst ginck ick spanceeren,
In de Uyle-vlucht:
Want ick hoorden geeren,
d'Een of d'andere klucht,
'k Liep door straet en stegen,
Langs de stille wegen,
Maer ick hoorde geen gewach,
't Was al over negen,
Wanneer dat ick sagh.
Twee dienst-meysjes komen,
Gaende met malkaer,
Onder by de Boomen,
Daer ick ontrent waer,
d'Een die seyde Grietje,
Dat was Angnietje,
Wel hoe vaerje in u huer,
't Is heel wel sey Grietje,
't Valt'er mijn niet suer.
't Is het eerste jaertje,
Dat ick'er heb gewoont,
By een Weeuwenaertje,
Die my wel beloont:
'k Dacht niet van mijn leven,
Dat het soo kost geven,
Als men soo wat buyten wint,
't Staet niet al geschreven,
Hoe 't een Meysje vind.
Seecker Angnietje,
g'Hebt my wel gera'en,
Maer hoort lieve Grietje,
't Stont my wonder aen,
d'Aldereerste weke,
Quam Sinjoor gestreke,
En hy seyde, Angeniet,
'k Heb u eens te spreken:
'k Dacht wat dat bediet.
Daer is een Ducaetje,
Koopt'er yets wat voor,
Hy ley daer een praetje,

[p. 85]

 

Ick sey, danck Sinjoor:

 

Na een twee drie dagen,

 

Quam hy weder dragen,

 

En brocht my twee stricken reyn,

 

Maer ick dorst niet vragen,

 

Of het sijne zijn.

 

Dit was soo vier weken,

 

My heeft toe-gesteken,

 

Dat ick al mee nam an:

 

Koussen, Schoenen, Rockjes,

 

Och hy haddet druckjes,

 

Met een kapje zwarte tip,

 

Ick ginck maken lokjes,

 

Als een Venus knip.

 

'k Heb mijn alle dagen,

 

Mooytjes opgeset,

 

Dus komt het te slagen,

 

Soo ick maeck het bedt,

 

Dat hy komt geslopen,

 

Vindt mijn boesem open,

 

'k Maeckten om de leus gestoey:

 

'k Wou het niet ontloopen,

 

Want ick wierdt niet moey.

 

Dat was 't eerste reysje,

 

Lieve Angeniet,

 

Waer sint die tijdt meysje,

 

'k Loofje mijn wel siet,

 

'k Heb al overwonnen,

 

Hondert Ducatonnen,

 

Want Sinjeur mijn wel besint:

 

'k Sal 't nu stellen konnen,

 

Seecker soete kindt.

 

Jae, soo moet men 't halen,

 

Lieve soete Griet,

 

Als men pronck en pralen

 

Wil, en hebben niet,

 

'k Selje eens verklaren,

 

Hoe ick ben gevaren,

 

Mijn Meester die heeft een Wijf,

 

Die wat oud van jaren,

 

Is, om tijdt-verdrijf.

 

't Is nu wel drie jaren

[p. 86]

 

Dat ick by hem woon,

 

'k Wilje wel verklaren,

 

Dat ick meenigh kroon,

 

Dick van hem ontfinge,

 

Stricken, goude Ringe,

 

Alderhande frajigheydt,

 

'k Selje mijn dingen,

 

Laten sien; o meyt!

 

'k Quam lest eens gelopen,

 

Boven op 't Cantoor,

 

Om hem af te roepen,

 

Hy seyd' Meysje hoor:

 

Ick seyd', Meester knapjes,

 

Ziet de Vis word slapjes,

 

En Me-juffer sit en wacht,

 

Betraptse ons strackjes,

 

Soo is 't spel verkracht.

 

'k Kreegh twee Ducatonnen,

 

En noch wat kleyn geld,

 

Was 't niet wel gewonnen,

 

Als men het soo stelt?

 

Weetje wel, 'k sal trouwen,

 

Om de twist te schouwen,

 

Want het Wijf is hallef beus;

 

't Schijnt dat mijn Juffrouwe,

 

Hallef heeft de leus.

 

Moer wie selje krijgen?

 

't Is een Suyder, kind:

 

Doch je moet het zwijgen:

 

En Sinjoor bemind:

 

Kan dan somtijdts komen,

 

Dus is 't voor genomen:

 

Och men doet veel om 't goed,

 

'k Heb dan niet te schroomen,

 

Want het is een Bloed.

 

'k Kost 't niet langer hooren,

 

En mijn verdroot 't staen:

 

'k Liet my van haer hooren,

 

En ick sprack haer aen,

 

'k Zeyd, wel soete Meysjes,

 

Die soo meenigh reysjes,

 

Metje Meesters hebt gedaen

[p. 87]

 

Doch die valsche Preytjes,

 

Zijn doen voort gegaen.

 

'k Docht en zwoer gants kroonen,

 

Gaet het soo aldaer,

 

Als de Meysjes woonen,

 

By een Weeuwenaer,

 

Of hy groot Sinjoortjes,

 

Draegt men soo de boortjes,

 

Stricken, quicken wat men siet,

 

Komt dat van de boortjes,

 

Wech dat dient my niet.

 

Liever dan een meysje,

 

In haer naeckte hembd,

 

Die haer poesel vleysje,

 

Niemant heeft geschent,

 

Kuysheydt wil ick minnen,

 

'k Ley eerst oock mijn sinnen,

 

Aen een Meysje vol van pracht,

 

Wech, wech, drommelinnen,

 

'k Werck liefts al mijn macht.