Den Italiaenschen quacksalver, ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy

Een nieu Liedt, van twee vrouluyden die samen getrout zijn: inde Nieuwe Kerck tot Amsterdam.

Voys: Ick groet u mijn schoone.

KOmt luystert vrienden, ick sal u verhalen
Hoe dat twee wijven in plicht gingen faalen,

[p. 72]

 

Door het afloopen, en 't scheyden van,

 

Haeren getrouden wettigen Man;

 

Waer op die vrouwen,

 

Oock gingen trouwen,

 

Om met malkander te leven dan.

 

Grietjen haer Man is een Indies-vaerder,

 

Dats'er van afliep dat maeckt haer vermaerder,

 

En dan Cornelia haer Jan,

 

Die was bekent voor een Opperman,

 

Sy gingen seggen, En overleggen,

 

Om weer malkaer te trouwen dan.

 

Cornelia ging wel te vreden,

 

Haer in een Mans habijt verkleeden,

 

En sy begeeft op Grietjes raed,

 

Haer op die wijs in d'Echten-staet;

 

Laten by desen, Geboden lesen,

 

Soo als 't hier met Lands wijse gaet.

 

't Voor de Roodeur gaen aen te schrijven,

 

Lieten sy oock niet achter blijven;

 

Doen daer zijn veertien dagen om,

 

Wierd'er Cornelia Bruydegom,

 

Sy gingen trouwen,

 

En Bruyloft houwen,

 

Grietje die was haer wellekom.

 

Opentlijck hier in de Nieuwe Kerck,

 

Trouden die Wijven, wat dunckje van 't werck,

 

De Bruydegom was een Wijf als de Bruyt

 

Dat is ten lesten gekomen uyt,

 

Want sy tot Leyden,

 

Zijn met haer beyden,

 

In desen staet gesien en gestuyt.

 

Den eenen haer Man quam haer op straet tegen,

 

Die haer voort aensprack, besag haer ter degen,

 

Wel hoe wat doeje met Mans gewaet,

 

Sprack hy jou beest te gaen langs de straet,

 

Ick sal met verstrangen, U laten vangen,

 

Op dat ghy krijght u loon voor quaet.

 

Sy wierden door de Heeren van Leyden,

[p. 73]

 

Terstont gevangen, al met haer beyde,

 

En na het Spinhuys toegebraght,

 

Daer sy nu klagen by dagh en nacht,

 

Over te trouwen,

 

Dat haer nu doet rouwen,

 

Dat sy worden braef uytgelaght.

 

Den eenen sit in Mannen kleeren,

 

d'Ander komt als een Dame braveeren,

 

d'Eene soo weyts als een Seigneur,

 

Tout a la mode den besten Monsieur,

 

Schijnt hy te wesen,

 

In 't Spinhuys by desen,

 

Sit ten toon by haer Serviteur.

 

Als sy haer nou eens 't rockje passen,

 

Hoe sal Sinjeur de Schoenen wassen,

 

Die sy hun meeten op de Rugh,

 

Met eenen Speelman wonder vlugh,

 

'k Ra nu de Wijven,

 

Dat sy maer blijven,

 

By hare Mannen met groot geneught.