Den Italiaenschen quacksalver, ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy
(1694)–Anoniem Den Italiaenschen quacksalver ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy– Auteursrechtvrij
[pagina 53]
| |
Een Jongman seer wel bekent,
Woonachtigh in 't Kraen-straetje,
Hey 't was sulcken moyen vent,
Hy hiel veel van een praetje,
By veel Meysjes hier en daer,
Die hy vryden al voorwaer,
Met 't geckje, met 't geckje, met 't geckje.
Van dese ses Meysjes daer,
Die raeckten aen het praten,
Op een maendagh by malkaer,
Elck won die quant niet laten,
Hy is mijn roept moije Trijn,
Hy slaept dick in d'arm van mijn,
Met lusten,, met lusten, met lusten.
Dicke Luyt al uyt Tergouw,
Riep met haer groote snebbe,
Daer is niemant van u al,
Ick moet hem selfs hebbe,
Want hy heeft na sijn begeer,
Dick getouwt al op mijn leer,
Seer lustigh, seer lustigh, seer lustigh.
Breemer Griet die nam haer wiel,
En smeetse stracks in 't hondert,
Vloeckten daer, doen by haer ziel,
Dat yder stondt verwondert,
't Volck dat raeckten op de been,
En een gelach met een,
Van menschen, van menschen, van menschen.
Sy nam haer klos en smeet die los,
Na moye Trijn haer wangen,
Haer haspel vloogh Luyt in haer oogh,
Die wachten oock niet lange,
Kappen, Hayrsnoer ende Pruyck,
Trock al af met een ruyck,
Terstonde, terstonde, terstonde.
Doen quam daer den onder Schout,
Die deed' haer lustigh ruymen,
Yder vloeckten even stout,
Men sagh haer monde schuymen,
Van boosheyd waren sy dol,
De heele straet die raeckten vol,
Te rijcke, te rijcke, te rijcke.
| |
[pagina 54]
| |
De Knecht die raeckten op de loop,
En trouwde geen van alle,
Hy bleef aen de beste koop,
Men sag daer twee bevailen,
Elck van een jonge Soon,
Dat is voor 't verdiende loon,
Te slapen, te slapen, te slapen.
Meysjes hier mee tot besluyt;
Wil ickje al waerschouwen,
Weest doch liever eerste de Bruyd,
En wilt niet licht vertrouwen,
Soo en raeckt gy niet met Kind,
Gelijck als men nu bevind,
In 't Jachje, in 't Jachje, in 't Jachje.
|
|