Den Italiaenschen quacksalver, ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy

Een t'Samen-sprack tusschen Een Jonghman en een jonge Dochter,

Stemme: Aurora.

DJana mijn over schoone fleur,
Liefste bloesem soet van geur,
Ick bidd' u komt doch eens veur,
En verhoort u Serviteur,
Lief ontwaeckt,
Doet op dat by u raeck;
Ick versoeck u Lief, mijn Vrindin,
Uyt suyvere min:
Ick kom by u in eerbaerheyd, Soete Meyt,
Komt met vlijt,

[p. 34]

 

Wilt toch toone, Lief mijn schoone,

 

Dat ghy my genadigh zijt.

 

Wel wie of dat wesen magh,

 

Die my stort sijn minne klagt,

 

Ick en ken niemand by nacht,

 

Wilt ghy my spreken komt by de dagh,

 

Mijn vrindin,

 

't Is Philander die u mint,

 

Lief wilt mijn doch ten antwoorde staen,

 

Hoort mijn vermaen,

 

Ghy zijt de geen daer ick om kom,

 

Waerde Blom, Vol van rom,

 

Laet ons paren, Met malkaren,

 

Maeckt mijn doch u Bruydegom.

 

Monsier ghy zijt wel ter tael,

 

Soo ick hoor u zoet verhael,

 

Ghy zijt geen kleyn Principael,

 

Maer maeckt u geen schandael,

 

Want ghy zijt, Een persoon van qualiteyt,

 

Wat versoeckt ghy een slechte Meyt,

 

Daer niet op leyt,

 

Gaet soeckt u fortuyn op het Hof,

 

Want mijn stof, Is te grof,

 

Vrijd de Dame, Hoog van fame,

 

Soo komt ghy tot groote lof.

 

Liefste die mijn Ziel gebiedt,

 

En versmaet mijn dienst doch niet,

 

Want moet ick u nerven siet,

 

Ach so leev' ick in zwaer verdriet

 

Liefste mijn, Laet ons vereenight zijn:

 

Ach liefste Lief mijn levens lust,

 

Stelt mijn in rust,

 

Komt doch u Dienaer in 't gemoet,

 

Liefste soet, Ach een gloet:

 

Hout mijn in banden:

 

En doet branden:

 

Als den Salmander doet.

 

Komt doch liefste Maget reyn,

 

Spoeyt u weest mijn Medecijn,

 

Lief wilt mijn genadigh zijn,

 

Lost mijn doch uyt dese pijn,

 

Want ghy seyt,

[p. 35]

 

Daer mijn hart en sin op leyt,

 

Mijn hert is op u vast gegront,

 

Mijn Rosemont,

 

Gy speelt gestadigh in mijn sin,

 

Engelin, die ick min,

 

Laet ons beyden,

 

Met verblijden,

 

Samen paren, Mijn vriendin.

 

Monsieur neemt doch u afscheyt,

 

En set op mijn geenen strijd,

 

'k Ben tot trouwen noch niet bereyt,

 

Kom eens op een ander tijt;

 

Hoort Jongman,

 

Gy komt noch wel eensjes an Monsieur

 

My doch verexcuseer,

 

Voor dese keer

 

Want siet ick ben maer een kint,

 

Lieve Vrint, U versint,

 

U schoon praten kan niet baten,

 

Smijt de grillen in de wint.

 

Lief moet ick dan soo afstaen,

 

Sonder troost van u t' ontfaen.

 

So wou ick van stonden aen,

 

Dat my de doodt quam neder slaen;

 

Wrede hert, Ach laet gy my in smert,

 

Adieu dan wreede stuere Maegt,

 

Vals ende traegh,

 

Hoe komt dat gy my soo verstoot,

 

In den nood, Ach den dood

 

Sal mijn halen, Mijn doen dalen

 

In het Graf door droefheyt groot.