Een vermakelijck liedeken, van een Meyt die in haren droom opstondt.
Stemme: Onse Meyt, &c.
ZA, sa Lief-hebbers komt nu voort,
Ick hebber wat nieuws gehoort,
Voor jonge Dochters en jong gesel,
Het isser voorwaer geen Apen-spel:
Dat deuntje dat gaet so wel.
't Gebeurden'er op een tijdt,
Woonden by een Winckelier die hiet,
Dirck Jansen Jacobs van der Vliet,
Daer dienden dat Maegdeken siet.
't Geschieden op eenen nacht,
| |
Als zy'er te rusten placht,
Lach'er dat Maeghdeken vast en sliep,
Sy droomden dat haer de Vrouw op riep,
Dat zy na de Winckel liep.
Al met haer hemdeken blanck,
Stond zy voor de Winckel-banck,
S'opende haest'lijck venster en deur,
En setten daer Stof en Laken veur,
Sy raepten haer Hemdeken op,
Dat hingh zy al over de kop,
Sy meenden dats' haer faly om hongh,
En dat sy om een bootschap gongh,
Sy droomden 't Meysjen jongh.
De Roeper die's nachts omgaet,
Die sagh dat Monster op straet,
Hy was vol angst en seer bevreest.
En docht dit gelijckt mensch noch beest,
Dat Maendtje dat scheender so klaer,
En hy quam soo dicht by haer.
Den Roeper in sijn selven sprack,
Steeckter dat hooft in eenen sack,
Ten lesten worden hy gewaer,
Wat voor een dier dat het waer,
En hy keerden dat Maegdeken dom,
Van achter en van vooren om end' om,
Hy quammer al seer soetjes by,
Verjoegh haer daer de fantazy,
Onder de tacken van een boom,
Bood hy dat Maegdeken wellekom,
En hielp haer uyt den droom.
Den Roeper is nu voort gegaen,
En heeft'er sijn rond' gedaen:
Wat in haer droom al was geschiet,
Dat riep hy oock op de straet niet,
En dichten daer van een Lied.
Oorlof ghy roeperkens dan,
Verschrickter soo licht niet van,
Als gy's nachts u ronden gaet,
| |
Auteursrechtvrij