Indische Letteren. Jaargang 33

[p. 197]

Over de auteurs

Jacqueline Bel (1958) is universitair hoofddocent moderne Nederlandse letterkunde aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Zij is gespecialiseerd in de Nederlandse literatuur vanaf 1800, in het bijzonder het fin de siècle, de eerste helft van de twintigste eeuw en de (post)koloniale literatuur. Zij publiceerde onder meer Nederlandse literatuur in het fin de siècle (1993) en Schrijvende vrouwen. Een kleine literatuurgeschiedenis van de Lage Landen (2010, met Thomas Vaessens). In 2015 verscheen haar deel van de Taalunie-literatuurgeschiedenis: Bloed en rozen. Geschiedenis van de Nederlandse literatuur 1900-1945.

Jane Fenoulhet (1952) is emeritus hoogleraar moderne Nederlandse letterkunde aan het University College London. Haar recentste boeken zijn Nomadic Literature. Cees Nooteboom and his Writing (2013) en Dutch Translation in Practice (2015, met Alison Martin).

Jaap Grave (1964) is werkzaam aan de Westfälische Wilhelms-Universität in Münster. Hij was verbonden aan de universiteit van Leipzig, Berlijn, Nagasaki, Jakarta en Padova. Hij publiceert over moderne Nederlandse letterkunde, Multatuli, cultuurtransfer en werkt aan een studie over de geschiedenis van de Duitse neerlandistiek.

Ralf Grüttemeier (1961) is hoogleraar Nederlandse letterkunde aan de Carl von Ossietzky Universität Oldenburg. Over Multatuli publiceerde hij eerder ‘Is Max Havelaar een historische roman?’, in: Nederlandse Letterkunde 6 (2001), p. 138-149. Samen met Maria-Theresia Leuker bezorgde hij een Duitstalige geschiedenis van de Nederlandstalige literatuur: Niederländische Literaturgeschichte (2006). Onlangs verscheen onder zijn redactie Literary Trials. Exceptio Artis and Theories of Literature in Court (2016).

Laurens Ham (1985) is universitair docent Moderne Nederlandse letterkunde aan de Universiteit Utrecht. In 2015 verscheen zijn dissertatie Door Prometheus geboeid. De autonomie en autoriteit van de moderne Nederlandse auteur. Momenteel werkt hij aan een NWO-Veni-project over de rol van auteurs in het Nederlandse literatuurbeleid. Daarnaast schrijft hij een studie over protestliedjes in Nederland sinds 1977.

[p. 198]

Rick Honings (1984) is universitair docent moderne Nederlandse letterkunde aan de Universiteit Leiden en voorzitter van de bacheloropleiding Dutch Studies. Met Peter van Zonneveld publiceerde hij een bekroonde biografie van Willem Bilderdijk: De gefnuikte arend (2013). In 2016 verscheen van zijn hand De dichter als idool. Literaire roem in de negentiende eeuw, dat een hoofdstuk bevat over Multatuli, en in 2017 Majoor van het Menselijk Leed. Leven, werk en imago van Herman Brusselmans.

Kris Humbeeck (1962) is hoogleraar Moderne Nederlandse letterkunde en Algemene literatuurwetenschap aan de Universiteit Antwerpen, ‘werkend lid’ van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letterkunde te Gent en directeur van het L.P. Boon-documentatiecentrum. Hij publiceerde onder meer over het deconstructivisme, over de representatie van de trein in de literatuur en over Louis Paul Boon. Onder zijn leiding bezorgt een team van tekstediteurs van de Universiteit Antwerpen het door De Arbeiderspers uitgegeven Verzameld Werk van Boon. Momenteel werkt hij aan een biografie van deze auteur.

Jaap de Jong (1961) is hoogleraar Journalistiek en Nieuwe Media aan de Universiteit Leiden. Hij is redacteur van maandblad Onze Taal en (co-)auteur van boeken als De eerste minuten (2004), Handboek Stijl (2009), Beeldtaal (2010), Bending Opinion (2010), Spreken als Max Havelaar (2012) en Beïnvloeden met emoties. Pathos en retorica (2015). Hij doet onderzoek naar retorische en stilistische aspecten van journalistiek en politieke toespraken en is oprichter van de Leidse Werkgroep Retorica.

Evelien Neven (1992) is als promovendus verbonden aan de KU Leuven. Onder leiding van Bart Vervaeck werkt ze aan een proefschrift over de aard en functie van literaire lijsten in de moderne Nederlandstalige literatuur. Ze leverde een bijlage voor het boek Literatur in Bewegung en werkte mee aan een themanummer over literatuur en lijsten van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde. Verder publiceerde ze samen met Dirk De Geest een artikel over de lijstvorm in de poëzie van K. Schippers.

Saskia Pieterse (1976) is als universitair docent moderne Nederlandse letterkunde verbonden aan de Universiteit Utrecht. In 2008 promoveerde zij op een proefschrift over de Ideën van Multatuli getiteld De buik van de lezer. In haar huidige onderzoek richt zij zich op de economische aspecten van het Nederlandse nationale zelfbeeld, kort gezegd het idee van Nederland als ondernemende handelsnatie. Ze laat zien hoe achter dit ogenschijnlijk zo kalme en brave economische zelfbeeld van de ‘sobere Nederlander’ diepe conflicten schuilgaan. Deze nieuwe studie zal in de herfst van 2018 verschijnen onder de titel Zuiver Economisch. Over de grenzen van het Nederlandse zelfbeeld.

[p. 199]

Olf Praamstra (1950) is emeritus hoogleraar ‘Nederlandse literatuur in contact met andere culturen’ aan de Universiteit Leiden. Hij publiceert op het gebied van de negentiende-eeuwse, de Nederlands-Indische en de Zuid-Afrikaanse Nederlandse letterkunde. Recente publicaties over Multatuli zijn: 150 Jahre Max Havelaar. Multatulis Roman in neuer Perspektive/150 years Max Havelaar. Multatuli's Novel from New Perspectives (2012, samen met Jaap Grave en Hans Vandevoorde) en ‘De zetbaas van Van Lennep. Joost de Ruyter als uitgever van Max Havelaar’, in: De Boekenwereld 33 (2017) 2, p. 70-75.

Bart Vervaeck (1958) is hoogleraar moderne Nederlandse letterkunde aan de KU Leuven. Hij publiceerde Het postmodernisme in de Nederlandse en Vlaamse roman (1999), Literaire hellevaarten. Van klassiek naar postmodern (2006) en Vertelduivels (2001, herziene editie 2005, met Luc Herman). In 2008 verscheen zijn studie over de Lokiencyclus van Sybren Polet, getiteld Op zoek naar een mens. Verder publiceert hij over de romanvernieuwingen na de Tweede Wereldoorlog.

Sven Vitse (1981) studeerde Germaanse Talen aan de Vrije Universiteit Brussel en promoveerde in 2008 op een proefschrift over poststructuralisme, ander proza en postmodern proza. Momenteel doceert hij moderne Nederlandse letterkunde aan de Universiteit Utrecht. Hij publiceert over naoorlogs experimenteel proza, over de hedendaagse roman en over ideologiekritiek.

Marc van Zoggel (1986) studeerde Nederlands en Letterkunde & Literatuurwetenschap aan de Radboud Universiteit Nijmegen en promoveerde in 2015 aan de Vrije Universiteit Brussel op De ijdele façade. Over de ironische zelfvergroting van Harry Mulisch. Momenteel werkt hij als onderzoeker op het Huygens Instituut voor Nederlandse Geschiedenis en is daar een van de editeurs van de Volledige Werken van W.F. Hermans.