geven een prachtige kijk op bijna een halve eeuw Nederlandse politiek.
Braakensiek was nooit, als Albert Hahn, een politiek gedrevene. Zijn ministers bleven altijd autoriteiten, die hoogstens wat slaperig hun werk deden. Ook zijn voorliefde voor de ‘schone kunsten’ spreekt duidelijk uit zijn werk. Bij zijn ‘Indische’ prenten dan ook aandacht voor schrijvers als Multatuli en Boissevain, en de Indische tournees van acteurs als Louis Bouwmeester.
In feite bleef hij maar een begaafd illustrator, ook in zijn politieke prenten. Zij zijn prachtig getekend, verzorgd tot in de kleinste details, en de figuren ‘lijken’ altijd goed.
Nee, een wapen in de klassestrijd zijn de prenten van Braak nooit geweest! Maar het leek mij toch zinnig om uit de immense collectie een aantal ‘Indische’ platen te selecteren voor dit nummer van Indische Letteren. Zij worden hierbij afgedrukt met de originele open onderschriften, want met die veelheid aan woorden verschenen ze destijds in De Amsterdammer, en waar nodig met een korte toelichting mijnerzijds. Zeer summier weliswaar, want het gaat er mij niet om om via Braakensiek ‘Indische tegels’ te lichten, of de historie recht te doen. Ik wil niet meer dan wijzen op een aantal Indische prenten van een politiek belangrijk tekenaar, zonder al te diep in te gaan op de perswetenschappelijke mérites.
Wel hoop ik dat dit artikel een bescheiden aanzet moge vormen tot verdere studies. Want duidelijk is nog steeds niet op welke wijze en hoe prominent Indië bij de vele politieke tekenaars, die ons land telt, gestalte kreeg en hoe hun werk, wat dit aspect betreft, zich met elkaar verhoudt.
Tot slot wil ik mijn dank betuigen aan drs. A. Grifioen te Hilversum uit wiens grote collectie Braakensiekiana ik een keuze heb mogen doen.