Hymni, ofte Loff-sangen op de Christelijcke feest-dagen

Den lvj. Loff-sangh,
Van-den Oudt-Vader Ambrosius gestelt in't Latijn, ende beginnende; Deus Creator omnium.

⁺
1   GODT, die den Cloot der VVereldt hebt gesticht,
En noch bestuyrt, ghy die den Dagh aan-trecket,
Der Sonnen Cleedt doorluchtigh,
en we'er decket Met Duysternis,
daar met ghy ons verlicht.

+ Op den 116. Psal

[fol. 52v]

 

2   Op dat ghy soudt ons' Leden geven rust,

 

En weder-om den Arbeyd wel doen smaken,

 

'Tvermoeydt Verstandt oock frisch en wacker maken,

 

Ons sonder druck ons Ampt te doen met lust.

 

3   Den Nacht die comt, den Dagh is heen gegaan,

 

Dies willen wy van herten u loff-singen.

 

Verhoort ons HEER, wilt met u Gunst om-ringen

 

Al die u hier in CHRISTO roepen aan.

 

4   O HEERE geeft, dat wy met hert en mondt

 

Tot uwer Eer, altijdt Loff-sangen dichten:

 

Laat nemmer-meer tot u ons Liefde swichten:

 

Maar ons on-steeckt tot bidden t'aller stondt.

 

5   Die Lamp van ons Gelooff vol Oly vet,

 

Van ware Liefd', en and're Heyl'ge wercken,

 

Doet lichten staagh, om ons daar me' te stercken,

 

Wanneer dat ons den droeven Nacht beset.

 

6   Doet 'tsondigh Vleysch vast slapen, maar den Geest

 

Gantsch wacker sy: wilt door 'tGelooff verkoelen

 

Der Lusten-Brandt, op dat wy niet en voelen

 

Na 'sLicchaams rust, 'tgeen Ziels rust hindert meest.

 

7   Als 'tlicchaam teer door soeten slaap beswijckt,

 

Den VIANDT boos dat ons niet en com' quellen:

 

De Droomen swaar ons anghstigh niet on-stellen,

 

Ghy VADER, SOON, met u GEEST niet en wijckt.