Noord-Nederlands schutters-lied.
Opgedragen door de Heer VRUGT, hof- en Kamerzanger van Z.M. den Koning der Nederlanden.
Is 't u bekend, getrouwe burgerscharen,
Die 't Vaderland u dienst heb toegewyd,
Hoe onverzaagt in 't barnen der gevaren,
Ons voorgeslacht zich kweet ten allen tyd;
Herinnert ge u, hoe de oude lands historie,
Der vadren deugd op ieder blad verteld;
Dat ook myn lied hun onvergangbre glorie,
Op luiden toon aan 't dankbaar nakroost meld.
2.[regelnummer]
Is 't u bekend hoe 't helden volk van Rome,
Wiens magt weleer de wereld overwon,
Op batoos erf, zyn legers zaam deed komen,
Maar batoos erf niet overheerschen kon;
Hoe slecht de naam der oorloggasten vriezen,
Den woesten Noor naar d'overkant verjoeg,
Den deensche vloot een andre meer deed kiezen
En 't frankisch heir met bange siddering sloeg.
3.[regelnummer]
Is 't u bekend wat hollands poorters deeden,
Toen 't vaderland voor 't vlaams geweld bezweek
Hoe floris zoon aan 't hoofd der wakkre strede
't Vreemd gespuis van hier dreef in een week
Hoe 't Brabands rot, ter plundring uitgetogen,
Der vadren moed te onzinnig had veracht;
Doch in zyn waan op 't onvoorziens bedrogen,
Met schrik verstoof voor puttes kleine macht.
4.[regelnummer]
Is 't u bekend hoe tachtig lange jaren,
Ons klein gewest door Spanje werd bestreen,
't Betrouwde nooit op kragt van legerscharen,
Maar op zyn God en 't heilig regt alleen;
Is 't u bekend, hoe kloek en onbezweken,
De voorzaat stond, toen trotsche lodewyk,
De dwaze hoop in 't iedle hart dorst kweeken,
Van hollands grond te hechten aan zyn ryk.
5.[regelnummer]
Is 't u bekend hoe eindloos diep gezonken,
Verneerd, vergruisd, ons dierbaar vaderland,
In d'yzren boei onmachtig vast geklonken,
Van naam beroofd verkwynde in bittre schand,
| |
Wie heeft in 't eind, die kluisters afgesmeten,
Wie Nederland verlost van 't Fransch geweld;
Der vadren deugd, ô wilt het nooit vergeten,
Heeft perk en paal aan de overmacht gesteld.
6.[regelnummer]
Is 't u bekend, getrouwe burgerscharen,
En zoudt ge niet in even heilge stryd,
Met vlammend oog op achtbaar voorbeeld staren
En toonen dat ge u afkomst waardig zyt;
Der vadren deugd is u genoeg gebleven,
'k Heb niet vergeefsch op hen u blik gewendt
De nazaat zegge als hy van u hoort spreken,
Ons is de roem der vaderen bekend.
|
|