Hulde zang

[p. 1]

Hulde zang.

Roemruchtig Land! Doorluchtig Batavieren,

ô Vaderland! zoo dierbaar aan elk hart:

Daar Leeuwenmoed en deugd de Burgers sieren

En ieder een den sterken vyand tart;

Geheiligd Ryk, beschermt door 't Alvermoogen,

Ondanks 't verraad door Eendracht groot en vry

Vereend van zin naar 't veld van Eer gevlogen,

Gy zyt de schrik! der vuyge Dwing'landy.

Roemruchtig land! dat op een Vorst kan roemen

Het voorbeeld van vereiste Trouw en moed,

Euroop zal steeds zyn naam met eerbied noemen

Zyn glorie ryst zelfs in den tegenspoed;

Getrouw aan d' eed eenmaal door hem bezworen

Heeft hy het Ryk zyn heil en rust verpand,

Hy leeft en heerst hem is de Eer beschooren,

De steun te zyn van 't vreije Nederland.

Dat wy den Brit door snood staatkundige pogen,

Euroop verwoest zoo trouw'loos als ontzind,

Vorst Willem leeft! geen buitenlandsch vermogen

Breek ooit de band die 't volk aan hem verbind

Ja Nederland! niets kan uw roem vervolgen,

d' Oranje zon verduistert nimmer meer,

Vorst Willems deugd! de moed van Nassaus telgen

Schonk dag by dag uw ouwden grootheid weer.

Ja beeft vry Vorsten, die ons durven belagen,

Standvastig trouw verydeld uw verbond,

d' Hollandsche Leeuw zal nooit u kluisters dragen

Hy ademt vry daar gy uw eeden schond.

Des Kroonprins moed heeft 't muit'ren rot doen beve

Vorst Fredriks 's deugt op Neerlands helden,

Wy leven vry! doch eer wy eerloos sneven an,

Dan zal de Vorst en 't Ryk met hem vergabaan.