† Keizerin Friedrich.
Wederom zijn wij geroepen om in de kolommen van ‘De Huisvriend’ eenige regels te wijden aan de nagedachtenis eener edele vrouw.
Maandag den 5den Augustus is op het kasteel Friedrichshof overleden Keizerin Friedrich, de weduwe van Keizer Friedrich III, wien het gegund was slechts zeer korten tijd over Duitschland te regeeren.
Haar dood heeft een einde gemaakt aan een nierkwaal, waaraan zij reeds langen tijd lijdende was.
Maar niet alleen lichamelijk, ook geestelijk heeft keizerin Friedrich veel geleden; zij is nooit met hart en ziel ‘Duitsch’ geweest, maar is steeds Engelsche gebleven. Bismarck was een harer grootste tegenstanders en zij is dikwijls ijverig in de weer geweest om Bismarck's plannen te dwarsboomen.
In de Duitsche kunstenaars en hun werk stelde zij altijd veel belang, en naar haar beste weten heeft zij de kunst helpen bevorderen. Ook voor liefdadige doeleinden had zij steeds veel over.
In 1866 richtte zij de naar haar genoemde Victoria National-Invalidenstiftung op. Tijdens den oorlog van 1870-71 gaf zij zich van Homburg uit veel moeite voor de verpleging van gewonden en zieken. Ook voor de vrouwenkwestie heeft zij zich warm geïnteresseerd; zoo hielp zij o.m. oprichten: het Victoria-lyceum, het Tehuis voor meisjes uit den voornamen stand, de Lettevereeniging, het Feierabendhaus voor onderwijzeressen en het Pestalozzi-Fröbelhuis. In 1883 eindelijk werd op haar initiatief te Berlijn het Victoriahuis, tot opleiding van verpleegsters, opgericht. Toch was keizerin Friedrich bij haar onderdanen niet zeer bemind; men zag het met leede oogen aan, dat zij in haar huis bij voorkeur Engelsch personeel, Engelsche meubelen enz. had.
De groote beproevingen, die zij gedurende den lijdenstijd van haren echtgenoot ondervond, de teleurstelling zoo lang kroonprinses te zijn geweest om ten slotte slechts enkele maanden keizerin te zijn, deden de koelheid van het volk veel verminderen, zoo niet geheel verdwijnen, zoodat men nu oprecht treurt bij haar verscheiden. Als voorbeeldige echtgenoote van keizer Friedrich verdient zij in dankbare herinnering te blijven voortleven in de harten van het Duitsche volk.