Het Huwelijk der Prinses van Waldeck.
In het midden der vorige week werd te Arolsen, de stille residentie van den vorst van Waldeck-Pyrmont, het huwelijk voltrokken tusschen prinses
graaf alexander van erbach-schoenberg en prinses elizabeth van waldeck-pyrmont.
Elisabeth en den erfgraaf van Erbach-Schoenberg.
In betrekkelijken eenvoud vond dit huwelijk plaats. Ware de aandacht van gansch Duitschland, van de vorstelijke families vooral, niet in de eerste plaats gevestigd geweest op Berlijn, waar keizer Frans Jozef zijn jeugdigen, maar machtigen bondgenoot in eigen persoon zou komen gelukwenschen met de meerderjarigheid van den Duitschen Kroonprins, - misschien dat de kleine Waldecksche residentie een breede schaar vorsten uit alle Duitsche gouwen binnen haar muren zou vereenigd hebben.
Toch ontbrak ook nu de belangstelling niet. Onze koningin Wilhelmina woonde met Haar Moeder het huwelijk bij Harer tante, de jongste zuster van den regeerenden vorst van Waldeck-Pyrmont en van koningin Emma; ook de hertogin van Albany, mede een zuster der bruid, en de erfgroothertog van Baden kwamen deelen in de vreugde der Waldecksche vorstenfamilie.
Geen groote praal kenteekende dit huwelijk. Nadat het huwelijk voor den burgerlijken stand voltrokken was, werd het in de slotkapel ingezegend (dezelfde kapel waar ook koning Willem III met koningin Emma in den echt werd vereenigd), waarna een gastmaal ten paleize driehonderd gasten samenbracht.
's Middags gingen de jonggetrouwden op reis, met gejuich uitgeleid door een groote menigte, die uit het geheele landje was gestroomd naar de in feestdos gestoken residentie.
Want prinses Louise Elisabeth Hermina Erica Paulina was en is zeer geliefd bij de bevolking van Waldeck-Pyrmont, en het lijdt geen twijfel of de jonge erfgravin von Erbach zal zich ook in haar nieuwe woonplaats de liefde van haar omgeving weten te verwerven.
Die nieuwe woonplaats zal vermoedelijk zijn het kasteel Schoenberg in Hessen, waar erfgraaf Alexander Ludwig Alfred Eberhard zu Erbach-Schoenberg den 12den September 1872 het levenslicht zag; de jonge echtgenoot is dus bijna een jaar ouder dan zijn vrouw, die 6 September 1873 te Arolsen werd geboren.
Het is een oud en doorluchtig geslacht, dat der Erbachs. Hun stamboom gaat terug tot in de donkerste middeleeuwen, tot Einhard van Erbach, die Emma, de dochter van Karel den Groote, tot gade zou hebben gehad. Moge dit niet historisch vaststaan, zeker is dat de oude geschiedboeken reeds van een graaf van Erbach gewagen, die in het midden der 12de eeuw gold onder den Frankischen adel.
Wegens zijn groote verdiensten in den Boerenkrijg verhief keizer Karel V op den Rijksdag van Regensburg (1532) graaf Eberhard van Erbach tot rijksgraaf, welken rang de Erbachs behielden tot den ondergang van het eerste Duitsche Rijk in 1806. Toen werd ook het ambt van Hofschenker van den keurvorst van den Palts, erfelijk in het geslacht der Erbachs, opgeheven.
De Erbachs behoooren aldus tot de ontelbare gemediatiseerende Duitsche ‘duodecim-vorstjes’, wier souvereiniteit steeds, in weerwil van den weidsch klinkenden naam, slechts een schijn van macht inhield.
Drie takken zijn er: Erbach-Fürstenau de oudere, Erbach-Erbach de midden-, Erbach-Schoenberg de jongere lijn. De ouderdom van de hoofden der drie liniën bepaalt echter de rangorde, zoodat op het oogenblik het hoofd der jongste der Schoenbergsche lijn de ‘regeerende’ graaf zu Erbach is. Komt hij te overlijden, dan kan de ‘regeering’ overgaan op een anderen tak. In elke lijn geldt het eerstgeboorterecht.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd