De Huisvriend. Nieuwe serie. Jaargang 1

Paus Leo XIII. Met illustratiën.

In de illustraties, die deze aflevering sieren, vinden wij aanleiding om over den tegenwoordigen Paus, Leo XIII, enkele mededeelingen te doen, die deels bekend, echter velen onzer lezers niet onwelkom zullen zijn.

De tegenwoordige Paus, graaf Joachim Pecci, werd den 10^den Maart 1810 te Carpineto bij Anagni als zoon eener voorname Italiaansche familie geboren. In het ‘Collegio Romano’ werd hij opgevoed en trad na een driejarig bezoek aan de ‘Accademia pontificia’ in de prelatuur, tot hij in 1837 door Gregorius XVI benoemd werd tot huisprelaat, daarna tot delegaat in Benevento. Hier maakte hij zich door onderdrukking van de rooverijen verdienstelijk en kreeg deswege de legatie in Spoleto en later die van Perugia. Tot aartsbisschop van Damiette in partibus infidelium gepreconiseerd, ging hij in 1843 als nuntius naar Brussel, waar hij de katholieke kerk in België hare onafhankelijkheid deed verwerven en door zijn diplomatiek optreden tevens de gunst van Leopold I erlangde. In den herfst van 1845 werd hij uit Brussel naar het aartsbisdom Perugia beroepen en tot kardinaal benoemd, maar in petto gehouden. Gregorius' opvolger, Pius IX, liet echter graaf Pecci op aanstichting van Antonelli in zijn afgelegen bisdom Perugia en bekrachtigde eerst den 19^den December 1853 zijn benoeming tot kardinaal. De jonge aartsbisschop bestierde zijn bisdom uitnemend en wist na de annexatie van

[p. 96]

Perugia door de Italiaansche regeering met deze op goeden voet te blijven.

Van een statig en ernstig uiterlijk, met fijn besneden gelaatstrekken,

z.h. de paus is de vaticaansche tuinen wandelend.

vol tact en vriendelijkheid, oprecht vroom en van onberispelijken wandel, maakte hij zich bij allen, die met hem in aanraking kwamen zeer bemind.

Eerst na den dood van Antonelli (November 1876) werd hij naar Rome beroepen, waar hij in 1877 het ambt van kameraar der Roomsche kerk verkreeg. Als zoodanig leidde hij na den dood van Pius IX (7 Februari 1878) de zaken der Curie, en werd na een kort Conclave den 20^sten Februari 1878, als leider der middenpartij in het Heilig College, tot Paus gekozen en den 3^den Maart gekroond.

Zonder het principieele standpunt zijner voorgangers te verloochenen, werkte zijn optreden toch verzachtend. Hij benoemde gematigde kardinalen als Franchi, Jacobini e.a. tot zijn staatssecretarissen, knoopte met de wereldlijke machthebbers weder persoonlijke betrekkingen aan en zocht eene, de principieele vragen onaangeroerd latende, bevredigende oplossing te vinden van de verschillende strijdpunten. Met name gelukte hem dit met Pruissen, waar door medewerking van Z.H. de ‘Culturkampf’ een einde nam; met den rijkskanselier vorst Bismarck onderhield hij naderhand goede betrekkingen en was er erkentelijk voor, dat hem in 1885 het scheidsgericht in den strijd tusschen Duitschland en Spanje over de Carolineneilanden werd opgedragen.

Tegenover Italië echter hield hij de aanspraken en de herstelling der wereldlijke macht des Pausen onverzettelijk in stand.

Leo XIII streeft er naar de wetenschappelijke studie te bevorderen; in 1883 opende hij de Vaticaansche archieven voor het historische onderzoek en zelf heeft hij als dichter - meest in het Latijn - zich bekend gemaakt o.a. door zijn ‘Leonis XIII Pont. Maximi Carmina’.

Toen de Paus den 31^sten December 1887 zijn vijftigjarig priesterjubileum vierde, werd hij door bijna alle vorsten van Europa geluk gewenscht; groote feestelijkheden hadden er plaats, een tentoonstelling van kerkelijke kunstwerken werd in het Vaticaan geopend en een aanzienlijk getal pelgrims uit alle landen der wereld bracht den hoogen jubilaris hulde. Opnieuw hadden er den 19^den Februari 1893 feestelijkheden plaats, toen hij zijn vijftigjarig bisschopsjubileum vierde. Ondanks zijn hoogen leeftijd, blijkt Z.H. zich in de meest volmaakte gezondheid te verheugen, zoodat het niet onmogelijk is, dat hij langer dan een zijner voorgangers aan de regeering zal blijven.

* _* *

Gelijk uit de nieuwsbladen bekend geworden is heeft de Paus er in toegestemd, dat men hem mutoscopeerde; wij zijn zoo gelukkig geweest eenige dier opnamen voor De Huisvriend te kunnen bemachtigen en bieden die hierbij onzen lezers aan. Juist illustraties als deze, waarbij Z.H., indien wij het zoo noemen mogen, wat meer ‘huiselijk’ naar voren treedt, waren tot nu toe niet bekend en zullen toch velen welkom zijn.

Leo XIII zelf stelt levendig belang in de nieuwe uitvinding op fotografisch gebied, en heeft zich dan ook met de grootste bereidwilligheid genegen verklaard om te poseeren. Wat bij menschenheugenis niet is gebeurd, dat de Paus in een open rijtuig - het blijft anders altijd gesloten - door de Vaticaansche tuinen rijdt, heeft hij ter wille van een goede opname dezen zomer gedaan, en ondanks de hevige hitte en den felsten zonneschijn wilde Z.H. om het vrije uitzicht niet te beletten, er niet van weten een zonnescherm op te steken.

Vooral ten behoeve van de geloovigen, die niet in staat zijn Rome te bezoeken, vond Leo XIII de uitvinding der mutoscoop allergelukkigst.