De nieuwe Opera-Comique te Parijs. (Bij de plaat.)
Het heeft ettelijke jaren geduurd eer de Parijsche Opera-Comique weder uit haar asch verrezen is; in 1887 ging het oude gebouw in vlammen op, den 27sten Mei van dat jaar stempelend tot een bijna even rampspoedigen dag als die van het verschrikkelijk onheil in den Weldadigheidsbazaar.
Heel wat voeten heeft de opbouw eener nieuwe Opera-Comique in de aarde gehad; de verschillende regeeringscolleges konden het niet spoedig eens worden over het bouwplan; eerst in 1893 werd een prijskamp van architecten uitgeschreven, waarbij de heer Louis Bernier als overwinnaar naar voren trad.
In 1894, in den zomer, werd de eerste spade in den grond gestoken, en thans, nauwelijks twee maanden geleden, werd het nieuwe gebouw voor het eerst bespeeld.
Over het algemeen moet men met de inwendige inrichting zeer tevreden zijn; vooral de acoustiek wordt zeer geroemd.
De groote zaal is 16½ M. breed en 17½ M. diep, dus ongeveer dezelfde grootte als van het Théatre Français. Al is de uitvoering van het geheel natuurlijk niet zoo kostbaar als van de beroemde Groote Opera, die vele millioenen gekost heeft, de uitrusting van het gebouw is desondanks zeer weelderig; vooral de plafond- en muurschilderingen zijn met de grootste luxe uitgevoerd. Een er van, een paneelschildering van het kleine zaaltje bij den foyer, nemen wij hierbij op. Zij is een der eenvoudigste en schoonste.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd