't Hoorns vermaeck'lijck treck-schuytje
(1663)–Anoniem Hoorns Vermaeklijck treck-schuytje, 't– AuteursrechtvrijStemme: Als Bocxvoetje speelt, &c.
Jonghmans.
WEl Bruygom, uw' moeyte is wel betaelt,
De zege // verkrege,
De eere behaelt.
| |
[pagina 34]
| |
Nu sal haest uw' pijn
Geholpen zijn,
Nu weder-liefde uw' liefde bestraelt.
Nu benje soo ver als ghy wesen wilt,
Op heden // getreden
In 't groote gildt,
Met handt, en met mondt
Gemaeckt een verbondt,
Dat brenght u onrustigh gemoedt in stilt'.
Nu hebjet verkregen door stadige vlijt,
't Viel u langh // maer ons bangh;
Hoe komt noch de tijdt,
Dat wy soo als ghy,
Voor al ons gevry,
Met 't lieff'lijck Ia-woordt worden verblijdt?
Dochters.
Ey Iongmans bedaerje, en haestje soo niet,
| |
[pagina 35]
| |
Het trouwen // baerdt rouwen,
En dickwils verdriet,
't Is veeltijdts een last
Daer veel is aen vast,
Bedenckje wel, eer het jou ook geschiet.
Hoe 't gaen mach, jou vryigheydt benje quijt,
Dan roemjet // en noemjet
Noch stadige vlijt;
Voor een once vreught,
Een pont ongeneught,
Wy hoopen in vryheydt te slijten ons' tijdt.
Jonghmans.
O Dochters, uw meeningh is aêrs als gy segt,
Hoe praetje // wel haetje
Dan d' Heylige Echt?
Wy meenen dat ghy,
| |
[pagina 36]
| |
Soo geeren als wy,
Soudt zijn verbonden in liefde oprecht.
Wel lieve Speelnootjes, hoe benje dus dom,
Dat ghy niet // ter zy siet,
Of dochtjer niet om?
Dat 's immers geen roy,
Ey sie eens hoe moy,
De Bruygom die sit van vreughde schier stom.
Dochters en Jonghmans.
Nu heeft hy sijn moeyelijck reysen gedaen;
Nu is hy // heel wis vry
Van 't lebbigh versmaên.
Nu wenschen wy haer,
Dat sy met malkaer
In liefde geduerigh noch wassen aen.
So wenschen wat helpt, so wenschen wy haer,
| |
[pagina 37]
| |
Sy Moeder // hy Hoeder
Mach zijn binnen 't jaer:
Doch soo het soo niet
Gebeurt, of geschiet,
Dat sy even vreughdigh steedts leven te gaêr.
V.D.H. |
|