't Hoorns vermaeck'lijck treck-schuytje
(1663)–Anoniem Hoorns Vermaeklijck treck-schuytje, 't–
Auteursrechtvrij
[pagina 3]
| |
Stemme: Prins Robbert, &c. Of,Silvester inde Morgenstont.
DE Deught, die niemandt ledigh laet,
't Zy waer s' haer woon-plaets houdt,
Blinckt als de Gulde dageraet,
Een Dyamant in 't Goudt:
| |
[pagina 4]
| |
Al blonckse als een floncker-ster;
De Deught is als de Son,
Die haer weêr stelt in 't doncker ver;
Haer glans van Godt begon.
Als Phlip, den Spaenschen Coningh, hier
Sijn wreede Beulen sondt,
Wiens wreetheydt 't gantsche landt met vyer,
Met Galgh, en Swaerdt verslondt:
Doen blonck de witte Deught heel schoon
In een Westzaner Kindt,
Die soo deê als Anchises Soon,
Wiens weêr-gae' men nauw vindt.
Verdiende Aeneas oyt lof,
Doen hy zijn Vader droegh
Uyt 't brandende Priaemsche Hof,
Dees daedt noyt minder woegh:
| |
[pagina 5]
| |
Roemt Troyen op soo braven daedt;
Ey sie Westzaners glans!
Hier raeckt de Deughdt de hooghste graedt,
De Schael hanght in balans.
Want, soo de een sijn Vader nam,
En droegh hem uyt de brandt:
De ander redde uyt de vlam
Sijn Moeder, 't waerdtste pandt.
Quam d' een te Delphos, daer de Vorst
Hem vriendelijck ontfingh:
De ander heeft niet min getorst;
't Is beyd' heel sonderlingh.
Deês Soon, deês over-trouwe Soon,
Wat heeft hy niet gedaen?
Sijn Deughdt verdient een Goude-kroon;
Hy kon alleen niet gaen;
| |
[pagina 6]
| |
Sijn Moeder lagh hem aen het hert:
Want als de Vyandt quam,
Nam hy haer op, en droegh haer vert,
En hielp haer uyt de vlam.
Maer t'wijl het Spaensch, en wreedt geweldt
Bedeckte 't gantsche Landt,
Soo was 'er niet een plaets in 't Veldt,
Daer hy hem seecker vandt;
Hy sach vast om, en badt de Heer
Met Kinderlijcke vrees,
't Was op 'er ymandt seyd', hoe veer?
En hem een Berry wees.
Dit handt tuygh was hem meerder waert,
Als al dat rijckdom hiet:
Sijn Moeder swack, en oudt bejaert,
Woud' hy verlaten niet:
| |
[pagina 7]
| |
Hy socht wat Stroo, wat Riet, wat Rijs,
En voerd' haer met die Slee,
Dan over 't Landt, dan over 't Ys,
Tot Hooren voor de Stee.
Deês Stadt, wiens alder-eerst Gebouw
Der vreemden schuyl-plaets was,
Heeft dese Soon, vol-liefd', en trouw,
(Als Delphos AEneas)
Haer Poort geopent, en ontfaen:
En deês Geschiedenis,
Die siet men daer gehouwen staen,
Tot 's Deughdts gedachtenis.
V.D.H. |
|