't Hoorns vermaeck'lijck treck-schuytje
(1663)–Anoniem Hoorns Vermaeklijck treck-schuytje, 't–
Auteursrechtvrij
[pagina 76]
| |
Stemme: Petiet Rojaal. Of: ô Lief Dorinde.
HEr op 't is lang genoeg gewacht
Aan de West-Vriesche Kusten,
Ik ben moeê van rusten:
Met matroozen magt
| |
[pagina t.o. 76]
| |
 | |
[pagina 77]
| |
Aan 't Anker ligten;
Hijs de Zeilen op;
Pas op 'et wel verrigten;
Haal boven in top:
't Schip snord dan best door 't zop.
ô Bloed! wat zie 'k een trotze Prijs?
Hoe praaltze met'er Vlaggen?
En de Ballast Baggen:
Lading Ambergrijs
Zou 'k 't nu niet waagen?
Ia ik vat'et aan?
Ik zal 't my niet beklaagen;
Want ik sal vergaan;
Of door-gaan met die Vaan.
Ha! ha! zet vry uw Zeilen by,
En meen ons zoo 't ontsnappen,
| |
[pagina 78]
| |
Ik heb kans te knappen;
't Schip is al in ly.
Ik zal eer niet schieten
Voor'et Stuk aan Boord
Raak, en dan zal ik hieten,
Dat niet goê akkoord
Daar braaf word ingeboord.
Nu s' Amaril zeer in 't naau;
Hier zal ik haar eens keeren
Het parlenienteeren,
Om uit Fillis klaau
Te zijn ontslagen,
'k Zet op 't entren aan,
Dan moet z'et kansje waagen,
En in 't kort beraan:
Te geeven, of te slaan.
| |
[pagina 79]
| |
Aan Boord, smijt Dreggen in 'et Wand:
Konstaapel pas op 't vuuren;
Zy zal 't nu bezuuren.
Met Zaabel in d' hand,
Fris aan 't vegten:
Maar 'k zie op 't Rapier
De Mutz' uit vrees al hegten,
Een teeken om quartier,
En 't eerst van mijn pleizier.
Mits braakt 't Kartou nog vuur, en vlam,
Want men kan 't felle vegten
Hier zoo strak niet slegten,
Waar een mensch van kwam.
Wat was 't een wonder!
Maar ik loof 'et niet;
Want in zulken donder
| |
[pagina 80]
| |
Breekt 'et Schip zijn Spriet,
Eer 'et de Vreê aan bied.
Dit kaapen geeft u vreugd, en eer;
Geluk met de Victori;
Want uw Herders Glori
Agt ik eeven zeer,
Als 't over-winnen
Van de Zilver-vloot,
Die ons Piet Hein bragt binnen
Vermand Ga naar voetnoot* door Kruyt, en Lood,
Die tegenstand daar bood.
't Vry-buiten Harder was uw' zin;
Maar wie zou niet uit loopen,
Als men ook verhoopen
Dorst zoo braaf gewin.
Gy teegd aan 't vaaren;
| |
[pagina 81]
| |
't Geweer was lang besteld;
Ik dogt wel dat gy 't klaaren
Zoud, als een trotzer Held
In dit braaf Peekel Ga naar voetnoot† veld.
F.P. |