't Hoorns vermaeck'lijck treck-schuytje

[p. 15]

[Geen kusjens soeter als den dauw.]

Stemme: O Flora ydel is uw roem

GEen kusjens soeter als den dauw,
Heb ick mijn leven oyt genooten,
Als 'er zijn gesprooten
Willich van mijn Vrouw
Marij die alderschoonste Maeght,
Die oyt natura baerd', of aerde draeght,
Doen ick mijn neder booch,
En uyt haer lipjes sooch.

Stracx maeckten wy daer een verbondt,

Om in ons liefd' getrouw te blijven,
Kusjens deden 't stijven
Voor haer corale mondt;

[p. 16]

 

Ick gaf de lipjes (nat van douw)

 

Veel kusjens, soo veel als ick selver wouw,

 

Ia boven duysent veer,

 

Sy gafse daet'lijck we'er.

 

'K beken, sy heeft voldaen 't getal:

 

Maer nimmer sal men konnen vinden,

 

Dat van twee beminden,

 

Venus 't prijsen sal:

 

Want min wil nimmer zijn gedult,

 

Dat kusjes werden met getal vervult,

 

Want 't is te vaste wet

 

Van Venus ingeset.

 

Seght, waerom telt ghy juyst soo nauw

 

De kusjes, en telt niet de tranen,

 

Die langhs 't aensicht banen

 

Als de Morgen-dauw?

[p. 17]

 

En sooje nu de traentjes telt,

 

Telt kusjes me'e: maer sooje 't anders stelt,

 

Meet kusjes met geen maet,

 

Van die in 't hertje staet.