Den Hollandszen praat-vaars nieuwjaars-gift
(ca. 1745)–Anoniem Hollandszen praat-vaars nieuwjaars-gift, Den– Auteursrechtvrij
[pagina 145]
| |
2.
Den eersten die haar Vryden,
Dat was de Zoon van 't Huis,
Gants bloed wat was hy blyde,
Zo ik niet heb abuis;
Hy had geen langen tyd
Over die Nimph gevryd,
Zyn verlangen, straks ontvangen,
Een aâr tot spyt.
3.
De Ouders van zyn zyden,
Die waren zeer verblyd,
Zy dagten alle beiden
Nu is het onze tyd,
Nu zal ons onze Zoon
Weêr stellen op den Throon,
Na behooren, als te vooren,
Is dat niet schoon.
4.
Toen liet men hem straks maken
Een kost'lyk Bruilofts-kleed,
Zyn dat geen schoone zaken,
Het was alles gereed,
Maar, toen dat schoone Paar
Zou Trouwen met malkaâr,
Zag men komen, zonder schromen,
De Man van haar.
5.
Nu moet hy Bruigom blyven
Tot in der eeuwigheid,
| |
[pagina 146]
| |
Hy zal op haar niet kyven,
Hy is zyn Liefje kwyt
En werd nu in 't gemeen
Gefopt, niet zonder reên;
Want dees zaken, die vermaken
Hier ieder een.
6.
Zy zit nu hier gevangen,
Gevangen in deez' Stad
En wenschten, met verlangen,
Te wezen op het pad.
Hoe 't verder nu zal gaan
Heb ik nog niet verstaan,
Zal met schryven, u geryven,
Als 't is gedaan.
|
|