Den Hollandszen praat-vaars nieuwjaars-gift

De hopende minnaar.

Vois: Als ik myn Philis, enz.

KAtootje d'alderschoonste Maagd,
Bekoorlykst Schepzel van de Menszen,
Gy zyt het die myn ziel behaagd,
Mynhoop, myn vreugd, myn lust, myn wenszen.

[p. 51]

2.

 

Gy voerd een vriendelyk gelaat,

 

Al schynt gy zonder mededogen,

 

De Liefden is die 't hert verraad

 

En doed het spreken door u oogen.

ô! Rozemond, ô! Rozemond,
Gy kunt u hertje niet verbergen,
Want d'oogjes vlyen weêr terstond,
Als 't mondje my wat poogd te tergen.

Dies zal ik, met een zagte kus,
Het straffe woord op 't lipje vangen,
Op dat ik zo dien iever blus,
Terwyl ik blyf aan 't mondje hangen.

Waar op ik uitroep, schoone Maagd,
Bekoorlykst Schepzel van de Menszen,
Gy zyt het die myn ziel behaagd,
Myn hoop, myn troost, myn vreugd, myn wenszen.