Den Hollandszen praat-vaars nieuwjaars-gift

Den vertroosten minnaar.

Vois: 'k Heb myn hert nu opgedragen.

SChoone parel laat ons minnen

Met ziel en zinnen,

Schoone parel laat ons minnen

Uit 's harten grond,

Wend uw fiere Maagden zinnen
Naar het kuisze Trouw-verbond. bis.

Laat den Minnaar niet verlegen

Op zyne wegen,

Laat den Minnaar niet verlegen,

Die u steeds bid,

[p. 45]

 

Spreekt hem niet geduurig tegen,

 

Maar bestemt zyn eerbaar wit. bis.

'k Heb uw deugden lang geprezen,

Uitgelezen,

'k Heb u deugden lang geprezen

In het gemoed:

Hoe gelukkig zal ik wezen
Zo het loon myn dienst verzoet. bis.

Zo 'k u gunst maar mag genieten,

ô! Amarite,

Zo 'k u gunst maar mag genieten,

Wyl ik dus karm,

't Leven zou my niet verdrieten,
Mogt ik rusten in u arm. bis.

Uw bekoorelyke lonken,

Die voor my pronken,

Uw bekoorelyke lonken

Die kweeken smert,

Schieten duizend Minne-vonken,
In myn overwonnen hert. bis.

Denk nu hoe de vlammen ryzen,

Als 'k u hoor pryzen,

Denk nu hoe de vlammen ryzen,

Als 'k by u ben:

Och! gy zult my gunst bewyzen,
Zo ik uwe heusheid ken. bis.

[p. 46]

7.

 

Zou ik geenen troost verwerven,

 

Moet ik u derven,

 

Zou ik geenen troost verwerven

 

Voor smart en pyn,

 

Zou ik dus van Liefden sterven,

 

Zonder eens beklaagt te zyn. bis.

Neen, myn Lief, myn Uitverkooren,

Wilt slegts hooren,

Neen, myn Lief, myn Uitverkooren,

Breng dog geluk,

Niemand is voor zig gebooren,
Red uw naasten uit den druk. bis.