Den Hollandszen praat-vaars nieuwjaars-gift

[p. 18]

Minnaars klagt:
Gevolgt na 't Hoogduitszen.

Stem: Sol ich leben oder sterben.

ZAl ik leven of steeds sterven?
Hoop ik nog of hoop ik niet?
Sterven moet myn Trouw verwerven,
Wyl my 's ankers hoop ontvliet.

Ach! hoe kan een Zeeman hoopen;
Als de wind des ong'luks blaast,
Want daar is geen rust meer oopen,
Daar de Trouw zig driftig haast.

't Is een leven zonder leven
En een staâge stervens pyn.
Herten, die te zamen kleven,
Moet heur scheiding dood'lyk zyn.

Nu ik zal uw dog gedenken,
Als ik haast niet denken kan,
't Aan uw denken, zal my krenken
En verstrekken tot Tiran.

Liever krank zyn en uw minnen,
Als gezond zyn, zonder uw,
Want gy zweeft steeds in myn zinnen
En gy kweld en laaft my nu.

[p. 19]

6.

 

Nu adieu myn ander leven,

 

Schoon ik blyv' in myne pyn,

 

Zal ik uw dog niet begeven,

 

Want gy zult myn eigen zyn.

'k Wil u dienaar eeuwig blyven,
Beide in vreugd' en tegenspoed,
Niets zal my van u verdryven,
Wyl my liefden laaft en voed.