Iedereen heeft plezier om deze opmerking. Ik ook. Ik drink bier en ik lach. Haha! Allemaal samen. Haha!
Ondertussen denk ik aan Fante, zo rond zijn vijftigste, in zijn achtertuin, scheldend op zijn zoons, spelend met zijn bullterriër Rocko. Ik denk aan Cormac, de kluizenaar, op de veranda van zijn huis in Tesque, op de vlakten van New Mexico, terwijl de ondergaande zon speelt over de rimpels van zijn serene gelaat.
Koolhydraten, schnabbels... als boze goden kijken ze op me neer, Fante en Cormac.
ms kijkt op zijn Brightling. ‘Ik vraag me af waar d blijft?’
d is de dichtster op wie we nog wachten. Ze is jurkjes passen in de stad.
em kijkt op haar Rolex. ‘Ze had er al moeten zijn.’
Dan stormt d binnen, een blos op haar gezicht en een grote papieren tas in haar hand. Er wordt gezoend. Er wordt gevraagd naar haar jurkje, of ze is geslaagd. Ze is geslaagd, denkt ze, maar ze wil straks, in de kleedkamer, nog wel even de goedkeuring van de andere dames.
Ik vind d leuk, d is anders dan de anderen. Ze schaamt zich een beetje, en lacht verontschuldigend. Ze is het enige goede wat ik zie. Ik wil dat ze me meeneemt. Ik wil dat we samen op een cruise naar de tropen gaan, en dat we lachen als we terugdenken aan deze avond. Hahaha, wat een avond was me dat! Op het dek, liggend in de zon, ik met Fante, zij met Woolf Jij nog een daiquiri, darling?
De vrouwen krijgen kleedkamers 2 tot en met 4 toegewezen. ms en ik moeten kleedkamer 1 delen, ms rommelt met papieren, sorteert de columns die hij zal voordragen. Ik zit op een stoel en drink afwisselend uit een kop koffie en een glas wijn. ms likt aan zijn vinger en poetst een vlekje van zijn leren laarzen.
‘Hoeveel boeken heb je verkocht?’ vraagt hij. Voor ik hem kan antwoorden, wordr hij weggeroepen voor het aanbrengen van een zendertje. Ik krijg geen zendertje. Ik ben het gastoptreden en moet het straks doen met een grote microfoon.
Ik blijf alleen achter met mijn zenuwen. Naast me hoor ik ze giechelen: vs1, vs2, em en d.
Dan is het tijd voor de doorloop. We zitten allemaal bij elkaar in kleedkamer 2, de grootste van het stel. vs1 zit op een bank en bladert verveeld door een Linda. Ze draagt een heerlijke jurk waarin je alles goed kunt zien. Ze heeft er het lijf voor. Nou ja, gehad, maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik er niet naar keek. vs2 en d zijn ook druk in de weer met luchtjes en poedertjes en jurkjes. Ze staan voor een grote spiegel, met allemaal lampen eromheen. Ik zie overal blote huid. Ruik overal die geur. Vrouwenbeesten! Ze geven elkaar advies en lenen elkaar cosmetica. Rondingen. Benen. Hoge hakken. Ik word week van binnen en word geteisterd door een hitsige soort nostalgie. Ik ben weer klein, mijn puberende nichtjes hebben niet in de gaten dat ik nog bij ze in de kamer ben. Ik zie dingen. Oogverblindende dingen. Onbegrijpelijke dingen.
En nu, John? Cormac? En dit dan? Dit is wel oké, toch?
In de hoek van de kamer zit een jongen met een grote designerbril en limited edition Nike sneakers. Quasi-ongeïnteresseerd tikt hij op het keyboard van een Apple laptop. Hij blijkt de dj te zijn. Ja, er is een dj. En ja, hij heeft een Apple. En inderdaad, hij heeft de bril die erbij hoort.
em neemt alles nog een laatste keer met ons door. En dan is het tijd.
Auteursrechtelijk beschermd
