Hollands Maandblad. Jaargang 2009 (734-745)

[p. 17]

bij de deur
Ton Rozeman

ik weet al niet meer
waarmee je me
boos hebt gemaakt
hebt opgefokt
het enige wat ik weet
is dat ik buiten zinnen
ben en hier in de
hal bij de deur sta
jas aan
sjaal om
demonstratief rammelend
met mijn sleutels
het is avond
het is donker buiten

het enige wat jij hoeft
te doen is zeggen dat
het je spijt
wat het ook mag zijn
dat je me hebt gezegd
hebt toegesnauwd
god mag weten
wat dat was
maar het moet iets
oneerlijks
zijn geweest
iets kwetsends
of ieder geval iets
waarvan ik niet wil dat
je het tegen me zegt
het ooit nog
tegen me zegt
anders had ik hier niet
gestaan

[p. 18]

 

ik roep vanuit de hal

 

naar de woonkamer

 

waar jij onderuit gezakt

 

zit in een stoel

 

ik roep dat je het zelf maar

 

moet weten en dat

 

ik ervandoor ga en dat je

 

maar moet afwachten

 

wanneer en of je me

 

terugziet

 

 

 

in de woonkamer

 

kijk jij naar je nagels

 

alsof die belangrijker zijn

 

dan wat er op de wereld

 

gebeurt of in ieder geval

 

belangrijker dan wat er

 

in dit huis gebeurt

 

belangrijker

 

dan wat ik je te zeggen heb

 

dan wat jij gezegd hebt

 

 

 

dus loop ik naar de woonkamer

 

niet vanwege jou

 

ik moet er gewoon zijn

 

nog iets doen voor ik

 

definitief dit huis verlaat

 

en nu ik toch in de

 

woonkamer ben zeg ik je

 

meteen maar dat ik niet

 

weet hoe laat en of ik nog

 

thuiskom

 

of had ik dat al gezegd

[p. 19]

 

het hele tafereel komt me

 

sowieso bekend voor

 

ik beleefde dit dagelijks

 

met mijn ex

 

en met de ex daarvoor

 

en met wie al niet meer

 

ze smeekten me om

 

niet weg te gaan

 

gingen voor de deur staan

 

hielden me met alle

 

geweld tegen

 

eentje ging er zelfs

 

op haar knieën

 

en dat iedere keer weer

 

 

 

maar jij doet niets

 

behalve zuchten

 

verveeld zuchten

 

jij laat me gaan

 

je bent de eerste

 

die dat doet

 

 

 

en ik bedenk dat jij

 

en ik nog niet eens

 

zolang iets samen hebben

 

jij hoort me nog niet zo

 

goed te kennen

 

jij hoort nog niet

 

te weten hoe je met me

 

om moet gaan

[p. 20]