Hollands Maandblad. Jaargang 2008 (722-733)

[p. 31]

Geen nieuwe dagen
Froukje van der Ploeg

De wind volgt mijn adem
langs de granaatappels in oma's tuin
de zee niet ver geeft alles
een laagje zout, het konijn met de ogen
hoog in zijn kop ligt plat
als oma's brood op het oude gras

het was niet haar schuld dat het deeg nooit wilde rijzen
zij kon nu eenmaal de dingen niet van de aarde loskrijgen

Ik voel het gras naast het konijn, als plastic haar
het veert niet terug
er valt geen dag meer te rekken.

[p. 32]

Oud en over

Een meisje rekt de avond
tot de nacht, de volgende dag
tot ver na die koude weken in maart
tot oud zeer alleen oud wordt

om te vergeten wat ongewoon was
heel gewoon was tussen hen

Ze heeft de wolk in zijn ogen zien groeien
nooit haar blik afgewend
maar gewacht tot het groen
de vuile voorjaarsneeuw verdreef

[p. 33]