Hollands Maandblad. Jaargang 2006 (698-709)

[p. 26]

Twee klaagliederen
Arnon Grunberg

Eerste lied, het lot van de Poolse Maria

Ruzica De Falica, Day Spa & Laser Center
zesenzeventigste straat, de huid is geen kattenpis
al die overtollige haren

daar is het beenhaar, het schaamhaar,
het okselhaar, het haar op de rug,
het haar op de tenen

onverzorgde wenkbrauwen
haren uit de neus en het oor
een al te harige anus

kan een vloek zijn
een vrouw in een bodywarmer, Pools,
een man aan een kruis bungelt aan haar nek

al zolang ze zich kan heugen
haar grijze neus telt zesenveertig
frambozenrode aderen

met haar instrumenten in de aanslag
een vijl, een schaar, verzorgende dagcrème, alcohol
wacht ze op klanten en kijkt tv

who wants to be a millionaire
niemand raakt haar aan
zij is de weerzin, de rilling

velen vragen zich af
of ze een gebit heeft
wat daar in godsnaam rammelt

[p. 27]

 

ze zeggen het leven ontsnapt

 

aan een tochtige kier

 

daarom: epileren, epileren

 

 

 

mijn Poolse Maria, mijn slachtvlees

 

laten wij begeerlijk zijn

 

zo niet voor hem, dan voor de dood

 

 

 

de messias ruikt naar nagellak

 

zijn billen zijn geplukt als een kip

 

een vleugje babyolie zal ons redden

[p. 28]

Tweede lied, de beurs als vijand

Zes keer is de wereld al vernietigd
maar ze willen het ons niet vertellen
ken je het verhaal van Lot en zijn vrouw
die niet achterom mag kijken omdat ze
anders verandert in een zoutpilaar
nou dat is wat er gebeurt als de atoombom

dan zijn we allemaal zoutpilaren
door de straling verandert het vlees in zout
die bijbel is geen waarheid
maar wel werkelijkheid
alleen ze willen het ons niet vertellen
dat we al zes keer zijn boem weg

aan geld heb je dan niets meer
aan goud evenmin of sieraden
ik heb alles verloren
op de beurs, met geleend geld
belegd omdat de kinderen
moesten studeren, nou ja

dan studeren ze niet, binnenkort
worden we toch voor de zevende keer
vernietigd en wat heb je dan aan een
papiertje of een tandartspraktijk
de paar overlevenden gebruiken
schoppen en houwelen, hun handen

hun tanden, misschien wat messen
Comcast, heb je ervan gehoord
gouden bergen, hoor je hem weer
schreeuwen als de kat van huis
niet iedereen die in de keuken
is alcoholist maar deze begint steeds

[p. 29]

 

vroeger en de Italianen nemen me

 

niet serieus omdat ik Griek ben

 

maar ik werk hier al zesendertig

 

kun je je voorstellen, oh god oh heer

 

ik heb al eerder ingegrepen de vorige

 

chefkok heb ik zijn neus gebroken

 

 

 

ik hoorde krak

 

je hebt een verantwoordelijkheid

 

als je achter de bar en je moet me

 

geloven dat ik van kinds af

 

al van de waarheid hield, speelgoed

 

zei me niets, nee de waarheid

 

 

 

wilde ik weten, nog zes jaar

 

dan ga ik de piramides van Egypte

 

als we niet voor die tijd

 

je begrijpt het wel, olé olé olé

 

hij weet niets hij kent niets

 

alleen de fles en olé olé en dat

 

 

 

al vanaf de lunch

 

zo sprak de barkeeper

 

van het oudste Italiaanse restaurant

 

in Manhattan tot mij op woensdagavond

 

oh Griekse verlosser, oh messias

 

wanhoop niet, sla niet de hand

 

 

 

de beurs zal zich herstellen

 

als niet voor ons

 

dan voor hem

 

als niet nu

 

dan later, als niet hier

 

dan elders