Meer dan uw ombudsman
Walter Decheiver
episode 18 - Waarin Walter Decheiver met harde hand en geen moment te vroeg rigoureus orde op zaken denkt te stellen.
Het was een maand later. Een veertien dagen had de zon wat geschenen, maar in 't begin van die week was 't weer plotseling omgeslagen. En nu was 't avond, en 't stortregende. De hele dag had het bijna zonder ophouden gestortregend. Hij voelde zich behaaglijk. Voor het eerst sinds zijn hoogtijdagen op de stadsredactie van Auto Test (in de goede tijd, let wel), dan zijn mooie jaren als adjunct bij Economisch Perspectief (in de goede tijd, let wel) om uiteindelijk te pieken als hoofdredacteur van Boek in Beeld (in de gezaghebbende tijd, let wel) had hij zich niet meer zo behaaglijk gevoeld achter zijn Remington, die hij zo-even uit de mottenballen had bevrijd. Door zijn drukke verantwoordelijkheden als directeur en adviseur van het Hoogheemraadschap der Hoofdredacteuren, zoals benoemd door de Raad van Hoeders (van welk lichaam hij overigens ook eminent erelid was) waren zijn bijdragen aan het machtige metier dat wij journalistiek in Nederland noemen danig in het gedrang geraakt.
Maar hier zat hij dan. Plots voelde hij iets door zijn aderen stromen wat hij in jaren niet gevoeld had. Was het inspiratie? Was het rijpheid met een toefje inzicht? Waren het de jaren des onderscheids, die de mannen en de jongens uiteen deed gaan? Ach, wat donderde het! Het was in ieder geval declarabel.
Zacht neuriënd bracht Walter Decheiver zijn embonpoint in de schrijfstand achter zijn Remington. Nu hij de ombudstaken van die warrige nietsnut Daan Schrijver in de vorige episode zo rücksichtslos had overgenomen, op instigatie van de Raad van Hoeders, zoals geadviseerd door hun erelid Walter Decheiver, wist Walter precies wat hem te doen stond. Hij zou de abonnees die nu al maanden smachtend wachtten op Daans Diepgravende Diagnose naar De Stand der Dingen (en Hoe het zover heeft kunnen komen) onomwonden meedelen wat de Echte Feiten waren. Daarom zat hij hier. Hij noteerde met doeltreffende toetsaanslag:
Geachte lezer,
Ha! Het ratelen van de Remington deed hem gloeien van opwinding: dat was pas echte journalistiek, and he loved it. Hij vervolgde:
Door Daans warrig optreden kampt de Pers Media Concentratiegroep (pmc) met financiële tegenslagen. Als uitgever van onder meer Daans Diagnose, Boek in Beeld, Beleggers Belangen en Millennium Magazine M&M moeten wij sterk bezuinigen om uit de rode cijfers te blijven. De Raad van Hoeders, onder leiding van ondergetekende, uw eeuwige hoofdredacteur en adviseur Walter Decheiver heeft per onmiddellijk besloten een personeelsstop in te voeren bij de kranten.
U heeft wellicht al in de krant gelezen dat de pmc heeft besloten in te grijpen in de kosten, ‘omdat de resultaten over de laatste negen maanden sterk tegenvallen’, zoals Walter Decheiver via zijn woordvoerder liet weten. ‘De resultaten zijn gewoon niet goed. Het was hoognodig maatregelen te nemen.’
De kranten van pmc lijden al enkele jaren abonneeverliezen. Oudere lezers lopen weg, jongeren komen er te weinig bij. ‘Met name het debacle van Daans warrige Diagnose heeft ons klauwen met geld gekost,’ voegde de woordvoerder van Decheiver er aan toe.
U zult wel denken: Walter, wat heeft dit alles voor mij, de lezer, te betekenen? Welnu, beste lezer, afgezien de substantiële stijging der abonnementsgelden, de massaontslagen onder de redacteuren en de tot St. Juttemis uitgestelde beursgang heb ik als wisselgeld verheugend nieuws. Voortaan zal op deze plek - in plaats van de door het Productiefonds zo terecht als warrig ontmaskerde heer D. Schrijvers - ondergetekende zijn licht laten schijnen over De Stand der Dingen (En Waarom er vanaf nu hoop is voor de toekomst).
Ik beloof u, beste lezer: voor u zal ik meer zijn dan een Ombudsman!
Als altijd, uw beminnelijke hoofdredacteur Walter Decheiver.
Tevreden leunde de nieuwbakken Ombudsman achterover. Dit was beter dan een vergadering van het Hoogheemraadschap. Dit was onversneden new journalism!
Op dat moment klonk er een omineuze klop op de deur. Zonder verder af te wachten liet een man in een bebloede slagersjas zichzelf binnen. Oei, dit was De Baas der Bazen! Op hem had zelfs De Raad van Hoeders geen vat, want hij was De Eigenaar van de Raad van Hoeders.
‘Mister Apax! U hier? Wat gezellig!’ zei Walter aarzelend, terwijl hij naar de versgeslepen hakmessen in de handen van de bezoeker keek.
‘Let's make things better,’ snauwde mister Apax. ‘I'll do it quick and painless.’
‘Euuuhh,’ zei Walter op wankele hoofdredactionele toon, ‘Maar hoe nu verder?’ (wordt vervolgd)
Help Walter de winter door! walterdecheiver@hotmail.com
Auteursrechtelijk beschermd