Hollands Maandblad. Jaargang 2005 (686-697)

[p. 45]

Vervreemdingen - I
Anton Gerits

De boeken op de tweede rij
verscholen achter rechte ruggen
praten zelfs niet met elkaar
bewaren zwijgend hun geheim

dat nooit ontraadseld, nooit veracht
deemoedig wacht op de container
waarin hun stem nog even ritselt
als dood blad gedreven door de wind.

[p. 46]

Vervreemdingen - II

De schaduw die de blinde vlek van licht
de grenzen van bestaan markeert
vergroot zich naar het duister toe
dat alles nevenschikkend maakt.

Er wordt niets opgeëist, niets richt
zich op het eigen zichtbaar zijn
en zij die dansen, zij die slapen
zij allen weten daar niet van.