Hollands Maandblad. Jaargang 1987 (470-481)



[pagina 30]
Sidonie Escher Zeventig Het weer is druilerig, de verjaardag voorbij. Hoe lang dit beeld zich zal herhalen, bij me blijven weet ik niet: Eenzaam en àl brozer zwaait zij me uit hoewel ze, turende, in de betraande tram mij niet meer ziet.
Geruststelling (Bezadigder tijden naderend bedenk ik me) misschien gaat er wel niets boven een man die in zichzelve zachtjes praat en lacht gezichten trekt en gek doet als hij denkt dat je niet kijkt. Een die geen emotie verbergen kan tot verontrustens toe gedachten, twijfels onderschept 's nachts in z'n hand twee pimpelmeesjes houdt die hij vertederd over hun blauwe petjes strijkt.
Einde mei Zo'n dag - warm met een koele ondertoon - die veel belooft; een ongewoon soort post bezoek van ver en lang geleden. Maar meestal blijft het bij dit vaag verlangen, bij zon en wind die beide oproepen, vervangen.