Hollands Maandblad. Jaargang 1984 (434-445)



[pagina 40]
[Meindert Inderwish Gedichten] Meindert Inderwisch
duin begraven in het duin een hand met gespreide vingers mond die zich vult met zand wandelaars gaan voorbij zo heb ik ook gelopen winterkoninkje kleine vogel verscholen achter dikke winterblaadjes te koud voor minnaars het zal stil worden
strandpaviljoen het strandpaviljoen zat vol verdronken mensen het heeft wel iets verdronken zijn kil en definitief stille open ogen slierten haar natte kleren aandoenlijk zoals ze zaten tafels met ruitjeslakens toen ik je mond kuste leek het even of je glimlachte de zon gaat onder het wordt kouder ik blijf zo lang mogelijk

[pagina 41]
oplossen verholen toonaangevend de bliksemflits die ruggegraat wordt de vloed van woorden en tranen in afwachting wat een golven werpt de stroming op witte trapezewerkers boven het schuimende spattende water adelaars vleugel aan vleugel aan vleugel zingend zwaait de reus zijn knots een beschimmelde oude man valt razend van mijn glanzende rug mijn hand wijst de galgen omver trommels brengen lijn in de bewegingen een waaier van dansers betreedt het gras en eindelijk schijnt de zon zijn blauwe licht
herinneringen waar moet ik beginnen de dennebomen hars aan mijn klimmershanden geen beest uit al mijn dierenboeken te zien zo jong en al bekend met de voorspelbaarheid terug naar huis niet in staat vrede te sluiten