Hollands Maandblad. Jaargang 1969-1970 (258-277)

[p. 48]

Rutger Kopland

Veel van wat ik zeg betekent niets
dan dat het om iets anders gaat, Julia.

Julia, Julia, vochtig gras zegt meer
dan ik van iets zeggen kan, Julia.

Julia, grijze dauw, regenlicht huilt meer
dan ik om iets huilen kan, Julia.

Het zilverhaar van wilgen, glinsterend, ritselend
in de wind

Julia, Julia, lentelucht voelt meer
dan ik voor iets voelen kan, Julia.

Want waarvan mijn hart niet zingt,
zingt ook niet, maar praat mijn hoofd, Julia.

Julia, voorjaarslucht, regengrijs, grijzer
grijzer dan iets voelen kan, Julia,

grijzer

grijzer dan ik huilen kan om Julia.

(Zie: Julia, John Lennon en Paul McCartney)

Of het nu die paar vogeltjes
zijn, of dat ze het vroeger ook
al waren, ergens vandaan,
ergens heen, samen
of toevallig hier

je kijkt door het raam naar
hetzelfde, al jaren lijkt het
spelen met de mogelijkheden,
het oneindige aantal
(herhalingen)

zie ik je, één van je vele
profielen, die met wimpers
en oogwit.

Sta ik voor het raam.
zie ik die paar vogeltjes.