Hollands Maandblad. Jaargang 9 (236-245)

W.D. Kuik

Winst en verliesrekening voor x, ij, z en enige Venetianen

Men rijpt als een goede appel,
Men begon te rijpen als een appel,
Van groen tot geel en boekhouders bij de vleet.

In Genemuiden, nee, nee,
Niet onder de kap van een scheve hooiberg,
Wacht de dwerg, de gemutste Alberik.
Hij leeft op een eiland,
Roeit wel in een bootje,
Lacht om de viskotter,
Een zeldzame stinker.

Klassiek,
Te Tivoli¹⁾, in de Tempel wellicht,
Werden de eerste sporen aangedragen.
Vijf kilometer is te ver
Voor een paar brede ogen.
Het bleef bij simpel dwalen
Door een geplunderde villa.

Lag het soms aan de Singelkant,
September of zo iets,
Verloren tussen de struiken.
Daar gleed je uit,
Viel over de tenen beschoeiing,
Viste op bloedzuigers,
Viste op bloedzuigers.²⁾

Het stak in de grond van mijn tuin.
Het bleef achter in een hand vol aarde
Eens gaard van dertig meter diep.

1) Tivoli, Italië, in geen geval de concertzaal van Utrecht.

2) Wat men niet kan zeggen zingt men maar.