Hollands Maandblad. Jaargang 7 (214-225)

[p. 20]

[Gedichten]
Leo Vroman

1. Neem aan: je binnentijd is niet de buitentijd.
Het is nu (invullen) (voorbeeld: 10 voor plas,
Nies Uur: 15, klokkeslag ontbijt)........
Vul in: voor mij begint de dag
als ik ge....... heb, en ik loop gelijk
met........ (ook een huisdier mag).

2. Stel dat al het licht ontstaat
binnen ons lichaam, voel de pijnen
hier, en daar, waar het naar buiten gaat.
Geef weer hoe men elkaar beschijnen
en folteren kan, verzoenen en verblinden.
Verklaar de zon als wond, als Leer, verdwijnen
dezelve? Wat is dan te vinden?

3. Neem aan dat lekkerte een vorm van sterven is,
voortplanting een ziek uitstoten van leven,
genot bleek is en onfatsoenlijk beven,
gezondheid een bedroevend soort gemis.

4. Nee, doe het zelf, hoor zelfs mij niet aan,
ik vind het bloedig, blootvoets op de zachte
dromen van vreemdelingen in te gaan.
Soldaten trekken maanlichtwitte nachten
binnen namens de gedachten
van anderen om anderen te verslaan
maar ik wil van geen reden winnen
we reden in de regen Bandoeng binnen
bijna beleefde ik een poort
wij moesten ons nog overgeven
Ik vond het jammer dat ik niemand had vermoord
Ik had de botten graag scherp van het breken
door nieuwe reten willen steken
en overal van alles uit.
Ik ken het blote, smakkende geluid
waarmee dier-inhoud zich verweert
blindelings de huidzak terug in willend.

Ik zou verkeerd hebben geschoten.
Het zou een beest, een gillend
kladderend meisje zijn geweest.

Het spijt me zo moordlust
we lagen aan de noordkust van java
we stonden in de avond op met de wind
we werden bestormd ver weg
door een linie van hees gelach
landingen van waanzinnige vlagen
er was niets het was de branding
waarvan de slagen overdag
verdund waren tot water.
Ik had beter handen zwarte vis
uit de nacht gesneden en geheven,
om onder hun geschoolde duisternis
de zachte velden sluimer te beleven
die later traag verkruimelden.