Hollands Maandblad. Jaargang 7 (214-225)(1965-1966)– [tijdschrift] Hollands Maandblad– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 24] [p. 24] [Gedichten] Jaap Harten Epitaaf voor Jaap Nanninga Waar is dat gekke handorgeltje gebleven waarmee je vaak op feesten verscheen? Je atelier in het bos is ook al weg, afgebroken als een poffertjestent in minder dan geen tijd. In de musea kauwen de ogen van bezoekers op jouw linnen. De telmachine van de kunsthandel slaat steeds hogere bedragen aan. Ik wou dat ik het sinaasappelkistje dat jij zo fijn rood en blauw geschilderd hebt nu thuis had. In je ogen knetterde iets toen ik zei (terwijl ik het van de muur haakte): dit is wat Arp bedoelt in de 2 regels stijlleer: le style éléphant contre le style bidet. Draadloos Wij weten al niet anders meer maar draadloos verkeer is even wonderbaarlijk tenslotte als een morgue vol mummies die konverseren Je hoeft niet oud te zijn voor een uitvinding: Marconi vond het toen hij 22 was (in 1896) en richtte al een jaar later de ‘Marconi Wireless Telegraphic Co’ op in een engelse stad vol gaskousjes en strikte pendules. Het elastische muizengepiep van telefoongesprekken, tango's op ultra-korte golf, het olympisch verslag van atletenpezen uit eerste hand en niet te vergeten de berichten voor een admiraal priktol spelend met zijn kiel: dit alles is mogelijk dankzij de hersenkronkels van een man die al in 1901 draadloos over de Atl. Oceaan seinde naar een werelddeel waarvan hij de wolken krabde. [pagina 25] [p. 25] Jaap Harten Trein met &-tekens De Biedermeier-lokomotief vervoerde al bacillen & spirillen (om maar enkele soorten te noemen) die de heren met hoge hoeden & kredo's, de dames in nijpend korset & neepjeskap (groter dan die van heilsoldaten) niet kenden, te verguld in de vodden van de historie & de nevel van stof langs de weg. Dit beeld moet men zien als een vóór-cinematografische korrelige foto: een huid vol baardstoppels tezamen vormend een lokomotief & houten koepees met verschrikte ledematen soms torsend theerozen of een fladderend horloge waarin de tijd voor het eerst veel vlugger ging op weg (maar dat wist toen nog niemand) naar de Jazz Age & de ritmische pedalen van drummers spelend Take the A-Train of Chattanooga Choo-choo. Vorige Volgende