Hollands Maandblad. Jaargang 6

Kort commentaar

Reclametelevisie

Op verzoek van de VPRO heb ik op de avond van 16 december mijn best gedaan om dat balletje naar die ene kant te krijgen voor dat psychokinetische experiment. U weet allemaal hoe dat afgelopen is. Dat er van psychokinese geen sprake was bewijst de grote aanhang die de REM in het land heeft gewonnen: 200.000 huisgezinnen zaten dat balletje expres de andere kant op te denken, en zo hielden de twee psychokinetische krachten elkaar in evenwicht.

Het was toch fijn om eens de beïnvloeding tegen de electronenstralen in te proberen, want ik werd in Amerika toch wel erg ongelukkig van al die reclame in de televisie, hoeveel beter die ook zijn dan de lantaarnplaatjes van de REM. Net zo ongelukkig daarover is de kolumnist (Volkskrantlezers bekend) Art Buchwald, die schreef:

‘Mijn enige bezwaar tegen reclame in de tv’, aldus ongeveer Buchwald, ‘is dat de omroepprogramma's de reclames telkens op hinderlijke wijze onderbreken. Ik wil weten hoe de dame die een Anti-odorant heeft gekocht verder vaart in haar amoureuze avonturen en hoe het afloopt met de autorijdende heer die elke ochtend zijn vitaminetabletten slikt. De uitzendingen van de netwerken storen mij hierin’.

Ik citeer dit niet van Buchwald, maar uit Elseviers Weekblad, waar de televisiecriticus het instemmend aanhaalt en zelf schrijft:

Nederland met zijn Noordzee-eiland heeft nog maar povere ervaring met (binnenlandse) reclametv of tv-reclame, hoe men het noemen wil, maar het beetje ervaring is al wel voldoende om de indruk van Art Buchwald te bevestigen. De reclames, hoe overdreven jubelend soms ook, geven grepen uit het gewone leven van alledag en dit wint het in het hyper-nuchtere communicatiemiddel dat televisie is vaak van de bijgeleverde fictie. Het stoort zelfs niet als een documentaire over de veldtocht tegen Rommel in Noord-Afrika onderbroken wordt door aanprijzingen van heerlijke cacaomengsels en prima vloertapijten. Integendeel: die advertenties versterken de indruk van de historische film, zij maken ons bewust dat wij die chocoladepoeder en die perzische kleden nooit hadden kunnen kopen als Montgomery destijds niet, ook voor ons, de slag bij El Alamein had gewonnen.

Als een criticus het stukje van Buchwald zo kan interpreteren, dan moeten we inderdaad maar reclametelevisie krijgen, maar maar dan ook alléén maar reclame. En dan in Elsevier in ook alleen nog maar advertenties. Daarvoor heeft Montgomery indertijd de slag bij El Alamein gewonnen.

B.C.