Hollands Weekblad. Jaargang 4

Cor Gilhuis

Wij hadden ons opgesloten in een pakhuis van trouw, darling,
en wij liepen daar maar te ijsberen in die grote donkere
ruimte, waarin wij elkaar nauwelijks zien konden.

Af en toe schoof iemand met een poema achter de
tralies van een glimlach de deur open om te
vragen, of wij niet buiten wilden wandelen.

Maar wij schudden steeds resoluut het hoofd,
Dan schoof de deur dicht en
begonnen wij weer te ijsberen.