Hollands Weekblad. Jaargang 3

[Vervolg De slechte verliezer]

om de bestuursoverdracht nog wat uit te stellen, nu alleen nog maar tevreden zal zijn met een onvoorwaardelijke capitulatie. Wanneer hij toch nog bereid blijkt een overeenkomst te sluiten, waarin enige formules staan over de relatieve zelfstandigheid der Papoea's en waarin een regeling voor een geleidelijke bestuursoverdracht wordt vastgelegd, is dat niet een concessie aan Nederland, zoals men het hier wel zal noemen. Het zou uitsluitend een gevolg zijn van zijn behoefte de Indonesische neutraliteitspolitiek intact te houden en van zijn belang bij een vreedzame overdracht van het bestuur

over een ongehavend, en nog niet door alle vreemdelingen in paniek verlaten Nieuw-Guinea.

De Nederlandse regering heeft het niet in haar macht, politiek noch militair, het oude doel van zelfbeschikking te bereiken. Maar zij heeft het nog wel in haar macht - zoals alle verliezers die niet tijdig de consequenties van een verloren positie willen trekken - de schade die zij met haar, van 1949 af verkeerde, Nieuw-Guinea-politiek heeft aangericht in de komende maanden nog verder te vergroten.

Zolang men in Nederland op verongelijkte quasi-patriottistische toon de onvermijdelijke overdracht blijft tegenhouden,

-	wordt de kans groter op een aanval, met alle onnodige verliezen die daarvan voor de drie partijen het gevolg zullen zijn;
-	ontwikkelen de machtsverhoudingen in Indonesië zich ten gunste van de communistische partij, en daarmee van Rusland en communistisch China;
-	zal de uittocht van Nederlanders en Indo-Europeanen uit Nieuw-Guinea doorgaan, van mensen dus van wie velen ook onder

[p. 3]

	Indonesisch bestuur een nuttige functie zouden kunnen vervullen;
-	worden de toekomstige vrijheidskansen voor de Papoea's die nu met Nederland samenwerken kleiner in plaats van groter;
-	wordt het moeilijker om het steeds groeiende en steeds meer door de gebeurtenissen gerechtvaardigde wantrouwen in Indonesië tegenover Nederland in de komende jaren tot hanteerbare afmetingen terug te brengen;
-	zullen Amerika, Engeland en Australië, uit angst voor de communistische invloed, zich steeds huiveriger tonen de Nederlandse regering te steunen;
-	zal het vertrouwen nog verder dalen in regering en parlement, die de schadelijke ontwikkeling veroorzaken en tolereren, en daarmee ook het vertrouwen in het systeem, dat dit ongestrafte wanbeleid mogelijk maakt.

K.L. Poll