Hollands Weekblad. Jaargang 3

J.W. Oerlemans

Het oude landhuis

Het is een vreemd huis waar de geslachten

elkaar aflosten als graanoogsten

twaalf kamers vol portretten

ogen die mij niet kenden

er zijn harde deftige ogen bij

hulpeloos spiegelend achter hun ruitje

er hangt ook een treurige peinzer en een bezetene

een vrouw als een vogelkop

die laatste heeft er boeken geschreven -

bezwerenden profeterend en oud

was zij een nieuwe wereld aan het stichten

maar daar is nooit iets van gekomen

de meeste portretten hangen er scheef

maar daar ben ik nu wel aan gewend

zij worden er zoveel ouder van en doder

zij hebben er niets meer mee te maken.