Zeven dagen met een boekvormig iemand in de bus
Leo Vroman
Er is één ding dat je met mensen niet goed kan doen, zelfs thuis: je vinger ergens in steken, daar openslaan en dan duidelijk lezen wat er staat. Dat kan met een boek, speciaal dat van HilleniusGa naar voetnoot*), heel makkelijk; het is daar een juist formaat van drukken zowel als schrijven voor. Ik vind het ook leuk dat hij bioloog is; behalve ik zijn er eigenlijk niet veel goede schrijvers onder de mensen die toch verder zo verschrikkelijk houden van de manieren waarop de natuur zich zelf uitdrukt. Sommigen hebben lichtblauw geworden ogen en slappe lipjes van het opnemen; anderen hebben gevlekte vingers van al het proberen en zijn erg graag iemand een aminozuur per eiwit vóór; allen vinden het misschien leuker dat hun collegaas de levensverschijnselen verkeerd begrijpen dan zelf te voelen dat ze er ten minste aan deelnemen.
Met dit boek kan ik daarentegen nu eens praten. Vreemde oren, die aan de hoofden van vreemden in de bus zitten's ochtends, laten dan beslist wel eens geluiden van mij binnen terwijl ik lees; zoals: ‘toch niet altijd’ of ‘m’ (een belangrijk woord). Nou ja hoor, meer kan ik toch eigenlijk niet schrijven over dit boek; ik vind het goed genoeg om het er hier en daar met plezier mee oneens te zijn en met waardering, dat is dus best goed, ik kan dat niet zo hoor, van die recensies schrijven. Meestal hoor je daar dan stukjes of versjes bij over te nemen, met scheve lettertjes als van een papiertje uit's mans broekzak naar buiten gefutseld, schunnig eigenlijk ook nog misschien. En dan nog beschrijven wat voor vent hij dus eigenlijk is door hem hier en daar zijn inktspoor na te snuffelen tot binnen de pen toe voor het geval dat er nog wat komt, jakkes eerlijk gezegd, tenzij van het andere geslacht misschien, dat moet ik nog eens een keer proberen maar ook liever niet. Kortom, lees dat boek maar liever zelf, ik vind het beslist leuk, speciaal het proza en zinnen (gedachten) uit de gedichten; maar hoe jullie dat moeten vinden dat kan ik toch niet weten, nou dan.
Auteursrechtelijk beschermd