Hollands Weekblad. Jaargang 2

[p. 11]

D. Hillenius

Gestoorde assimilatie

Ontrouw was een behendig spel
op de grenzen van het rijk van het midden
De barbaren zouden altijd worden opgevreten
omgezet tot bouwstenen van ons huis.
Zekerheid als een zwemblaas
plank over een wak
een veertje om op te drijven

Maar men vergist zich in kracht
De keizer verloor zich in eigendunk
Beroofd van ingewand, ledematen
ogen en lippen
bloedig hijgende kist van ribben
vastgespijkerd op een hek
Waarschuwing om een land
openliggend voor pijn

Stilstand

Taal wordt steeds meer
littekens van daden van vroeger
Water draait wenteltrap omlaag
meeslepend gezichten, dode ontmoetingen
lippen spreken nog namen
moeilijk luchtbelletje
Nieuwe flarden verbreken

Vlucht

Angst voor omstanders
bedriegelijk op mensen lijkend
mimicri voor minerale ondieren
(ondieren veel billijker naam dan beesten)
borend hun gaten in leven
op zoek naar meer mineralen
meer bouwstoffen van de dood

Poging van het derde oog
om als een avondster
los te raken van platvloerse aarde
van zintuigen, waarden, kwetsing

Bevrijding

Weer het land met de kleiheuvels
lage, drukkende hemel
rest van romantisch bewegen
zoeken naar een verloren lief
in kraters, reusachtige omgevallen bloempotten

een korte sprong:
de putten blijken bevolkt
grof benen fluiten klimmen
dunne ladders naar buiten
verbreken de onderwereld