De Hollandsche Lelie. Jaargang 29

Gebed.

Spontaan en onbewust, maar innig

Bidt soms de ziel, heel zacht en stil,

Vol heimwee naar het goede en reine,
Waar mooie woorden voor verdwijnen;

God weet wat of zij zeggen wil.

Èn liefde-vleug'len dragen verder

Deez' stille bede, zonder woord,

Door alle hooge sferen henen;
Der ziele onrust is verdwenen,

Haar smachtend heimwee wordt verhoord.

't Is of iets moois, iets wonder-heerlijks

Van 't ongeziene is ontwaakt,

En diepe vrede daalde neder,
Alsof een hand, vertroostend teeder,

Zacht onze ziel had aangeraakt.

J. VAN REES-VAN NAUTA LEMKE.