De Hollandsche Lelie. Jaargang 29

Aan Carmen Sylva, †

't Was niet om roem en eer

uw denken en uw dichten,

Maar om' door daad en woord

de zorgen te verlichten

Van wie er tot U kwam.

Voorgaan was U een vreugd,

Weldoen was U een plicht,

liefde de hoogste deugd.

Niet door 't verwoestend zwaard,

als drogbeeld voor verblinden,

Maar door Uw vrome ziel

wist gij 't hart te vinden

Van 't volk dat U omgaf,

U eerde als vorstin,

Door U beheerscht

als vrouw, als Koningin.

Wat U nog duister bleef

ontvouwt zich in 't eeuwig klare,

Waarnaar gij hebt gestreefd:

het schoone, goede, ware.

4 Maart.
P. BEL.