De Hollandsche Lelie. Jaargang 29

Correspondentie van de redactie met de abonnés

De redactrice van de Holl: Lelie brengt ter kennis van de lezers van dit Blad, dat zij géén manuscripten of brieven, haar naar aanleiding der redactie-aangelegenheden toegezonden door niet-abonnés, kan beantwoorden langs particulieren weg. De correspondentie in dit Blad dient zoowel tot de beantwoording van brieven, als tot de mededeelingen betreffende aangenomen en geweigerde bijdragen, en zij, die zelve geen abonné of abonnée zijn, kunnen dus niet verwachten langs een anderen dan den correspondentie-weg te worden beantwoord. Wanneer zij door leesgezelschap, kring, of samen-lezen, of op welke wijze dan ook, gelegenheid kunnen vinden de correspondentie-rubriek te volgen, dan is de redactrice bereid hen dáárin te beantwoorden.

Op dezen regel wordt voortaan géén uitzondering meer gemaakt, en afzonderlijke nummers, correspondentie-antwoorden aan niet-abonné's behelzend, worden niet meer toegezonden.

Alle brieven moeten, om in de d.a.v. week omgaand te kunnen worden beantwoord, uiterlijk Zaterdag-ochtend in mijn bezit zijn.

Redactrice.

P.S. Het spreekt vanzelf, dat deze regel alleen geldt voor eerstbeginnenden, èn voor briefschrijvers, die in de corr:-rubriek thuisbehooren.

M.H. - (Dierenbescherming) Uw stukje is aangenomen.

v.d. H. - (de Zee ged:) is aangenomen.

J.N. te S. - Uw twee boekbesprekingen nam ik aan.

H.M.L. en zuster. - Worden nog afzonderlijk bedankt. Gedichtjes aangenomen.

Leo. - Als ik mij goed herinner is dit Uw ps: - Hartelijk dank voor Uw schrijven en gelukwenschen. Het spijt mij zeer van Uw eigen huiselijke omstandigheden zoo weinig gunstigs te vernemen. Ik hoop dat de verandering op den duur goed gaat werken. Van onze wederzijdsche vriendin hoorde ik ook reeds een en ander omtrent U. Gij woont nu in mijn buurt. Ik ben tot hiertoe echter nog nooit daar geweest.

Mevr W.K. geb: W. schrijft mij:

DEN HAAG, 29 Aug. 1915.

Zeer Geachte Mevrouw,

In de Holl. Lelie van 16 Juni 1915, No. 51, die ik gisteravond in handen kreeg, las ik op pag. 764 een verzoek om nadere inlichtingen omtrent iemand, die in staat zou zijn om in het aangewezen geval genezing te kunnen aanbrengen. Daar U mededeelt, dat die persoon niet meer praktiseert, geef ik U in overweging genoemde dame 't adres te geven van een zeer bekwaam magnetiseur hier in de stad, n.l. den heer Nio, Laan van Nieuw Oost-Indië 260. Deze heer heeft reeds zooveel menschen geholpen, dat hij misschien wel in staat zou zijn om ook hier hulp te verleenen.

Onder vriendelijke dankbetuiging vermeld ik den inhoud van haren brief, daarbij er allen nadruk op leggend, dat ik zelve ben voorvrijheid in zake geneeskundige behandeling, maar nochtans zelve tot hiertoe mij alleen heb bepaald tot de ‘gestudeerde’ medici, zoodat ik geene verantwoording van welken aard op mij neem in zake deze en dergelijke aanbevelingen.

P.P den Haag. - Gedichtje niet geschikt.

[p. 256]

Februari II. - De prijsvraag wordt thans spoedig beoordeeld, hoop ik. Ik heb zulk een drukken tijd achter mij. Uw artikel over onnatuurlijke verhoudingen in de maatschappij zal ik gaarne ontvangen. Vriendelijk dank voor Uw schrijven.

Nora. - Uw brief, hier vóór mij liggend, dagteekent van voor dien anderen, waarin gij mij gelukwenscht. Ik zal dien laatsten particulier beantwoorden.

Woont gij thans voorgoed daar te B? Uit Uw brief is dit niet duidelijk. Onder den druk van den oorlog lijden we allen steeds meer. En toch is de massa zoo dom óm zich als slachtvee te laten gebruiken. En gij zult eens zien welk een armoede ons te wachten staat als de vrede eindelijk eens wordt gesloten.! Dan begint het eerst recht. Inderdaad, elk jaar deed ik de kuur in Nauheim, sinds de laatste jaren, maar dit jaar weerhield mij de oorlog, na de verleden jaar ondervonden moeilijkheden in zake het verzenden der drukproeven en manuscripten. Zoo ziet gij dat ons leven wordt beschikt. Dat heb ik-voormij dit jaar ondervonden op de meest afdoende wijze. Het spijt mij dat ik Uw verjaardag liet voorbijgaan zonder U geluk te wenschen. Die dagen waren voor mij-zelve zoo veelbewogen.

Mevr. M.V.O.v.L. (Ned. Indië) - Gij schrijft mij:

Reeds zóóvelen wendden zich tot U en zij allen werden door U met raad bijgestaan, daar waar het eenigszins in Uwe macht was, dat ik het ook waag tot U te komen met 'n zeer groot verzoek om hulp.

Ik ben wel niet persoonlijk lid van de ‘Hollandsche Lelie’, doch geregeld lezen we het blad, waarvan U redactrice is, in onzen leestrommel. Daarin las ik al zéér vaak raadgevingen gegeven aan dames aangaande toiletten, mantels, corsetten, enz. enz. Ook nu pas kwam een mijner kennissen van een éénjarig verlof naar Holland terug. Ze kleedde zich op Uw raad (in de Holl. Lelie) hoofdzakelijk bij Pfaff en was er zéér tevreden over.

Ik had U echter op ander gebied iets te vragen.

Wanneer de officieren, 't zij als kapitein of majoor, voorgoed naar Holland terug willen dan moeten ze zich natuurlijk inrichten.

Door al te veel voorkomende overplaatsingen die hier zéér kostbaar zijn en door 't dure leven bij de vaak kleine traktementen, zijn ze in den regel niet in staat te sparen en mocht dit al zoo zijn, dan is dat tot 'n minimum bedrag beperkt.

Komen ze dus in Holland terug, dan moeten ze zich inrichten van tweedehandsch meubilair, wat natuurlijk zeer onaangenaam is, tenminste ik vind dat zoo.

Mijn man is ook kapitein en als er niets tusschen beide komt en de oorlog is afgeloopen, dan wilden we in Mei a.s. om gezondheidsredenen voorgoed naar Holland terug. Zoudt U mij nu 'n adres kunnen opgeven van 'n meubelmaker, die ons voor niet te veel geld behoorlijke en soliede meubels kan leveren en toch passend voor onzen stand.

Er zijn er natuurlijk bij hoopen, die je graag willen inrichten, doch om nu onder al die menschen een geschikte en tevens billijke te vinden, is altijd de groote moeilijkheid, en daar U reeds zoovéle jaren in den Haag woont en dus misschien ook daarin menschen hebt die U kunt aanbevelen, daarom wend ik mij met dit groote verzoek tot U in de hoop dat U mij helpen kunt.

Daar ik een gezellig ingericht huis een van de eerste vereischten vind voor menschen van geen middelen, die dus hunne gezelligheid thuis moeten zoeken, zoo liep ik al 'n poosje met het plan rond om uw hulp in te roepen, doch dorst het niet eerder wagen.

Ik hoop, Hooggeachte Freule, dat U het niet te onbescheiden zult vinden dat ik mij met deze vraag tot U wend.

In antwoord op dit verzoek acht ik het het verstandigst, Uw vraag onder de algemeene aandacht te brengen, omdat het voor mij moeilijk is in dezen een practischen raad te geven. Wat de een namelijk mooi, solide en practisch vindt in zake meubelen, dat voldoet soms den ander geenszins. Daarenboven is mijn eigen smaak in deze dingen dikwijls afwijkend van de heerschende. Ik voor mij koop dan hier dan daar, naar eigen idee en inzichten, en houd er niet van zich ‘te laten inrichten’ naar den een of ander door een meubel-fabrikant aangeprezen ‘stijl’. Gaarne zal ik eventueele raden of adressen vermelden. Uw verzoek, U een ex: van deze Lelie, met mijn antwoord voor U bestemd, te doen toekomen is te lastig om aan te voldoen. Ik heb mij steeds bereid getoond ook niet-abonne's en corr: te beantwoorden, maar het spreekt vanzelf dat ik onmogelijk voor hen nog méér moeite kan doen dan voor abonné's, door hun afzonderlijke ex: te gaan toezenden, behelzende mijn antwoorden aan hen. Overigens veel dank voor Uw vriendelijke woorden aan mij.

ANNA DE SAVORNIN LOHMAN.

Sluiting Red: Ged.