| |
Hoe verwacht en verzorg ik mijn eerste kindje?
(Vervolg en slot van No. 11.)
IV.
Lieve Emmy.
Een baker of verpleegster? Weer een nieuwe vraag die zich opdoet, en geen, die moeilijker in 't algemeen is te beantwoorden, omdat alles van de persoon afhangt. In elk geval zou ik, nu er tegenwoordig terecht zooveel waarde gehecht wordt aan deskundige verzorging van kraamvrouw en kind, iemand nemen, die een opleiding heeft genoten. Bij alle drie heb ik een andere verpleegster gehad door toevallige omstandigheden. Gedurende eenige dagen had ik, omdat onze jongste mij 14 dagen te vroeg kwam verrassen, een kraamverzorgster. Wat is 't verschil, zul je vragen.
Een verpleegster krijgt eerst, nadat ze, in 't bezit van haar gewoon diploma, nog een jaar een speciale opleiding genoten heeft, na afgelegd examen haar diploma voor kraamverpleging. Vier jaar is daar dus minstens mee gemoeid.
De kraamverzorgsters (de mijne was afkomstig uit Haarlem, waar Dr. Th. van de Velde deze dienst georganiseerd heeft) zijn gedurende 8 maanden werkzaam in arme gezinnen, en volgen een theoretischen cursus over de verpleging van moeder en kind. Eerst mogen ze afkijken, hoe een reeds verder gevorderde leerling te werk gaat, dan zelf de verzorging in handen nemen, alles onder leiding en toezicht van een gediplomeerd verpleegster, die op haar beurt weer onder contrôle van Dr. van de Velde staat.
Er is dus een groot verschil tusschen de opleiding en zijn er complicaties, dan zal wel iedere dokter een gediplomeerd verpleegster verkiezen, maar voor een normale bevalling zijn bepaald de kraamverzorgsters,
| |
| |
die men eigenlijk goed onderlegde bakers kan noemen, voldoende.
Van de mijne kan ik tenminste zeggen, dat ze in geen enkel opzicht, wat aseptische verpleging en hygiënische verzorging betreft, achterstond bij een van mijn vorige verpleegsters. Mijn ondervinding is ook, dat zij beter wist te roeien met de riemen die ze had, zoo b.v. vertelde een kennis van mij, dat ze zich daar bij gebrek aan een irrigator, voor afspoelingen behielp met een uitgekookt melkkannetje. Dat is een voorbeeld uit velen hoe zij zich wist te redden; m.i. een natuurlijk gevolg van haar opleiding. Toevallig vond ik bij haar ook de meeste toewijding maar dat is natuurlijk individuëel; jammer voor jou dat ze getrouwd is!
'k Heb vandaag weinig schrijftijd, maar nu weet je althans van een en ander af en raad ik je de quaestie spoedig met je dokter te bespreken. Wie weet kan die je niet dadelijk een geschikt iemand aanraden en dan is het zaak er gauw bij te zijn, daar de goede gewoonlijk vroeg zijn besproken. Een kus en hartelijken groet van
Dora.
| |
V.
Lieve, beste Em,
Wat was ik blij met den brief van je man, waardoor mijn nieuwsgierigheid, die zijn telegram met den heerlijken inhoud: ‘flinke zoon, alles best’, opgewekt had, bevredigd werd. Onze gelukwensch zal je wel ontvangen hebben, nu van mij nog een heel speciale voor kleinen Frits met zijn moedertje, dat zulke goede plannen heeft om zelf alles voor haar zoon te zijn.
We hebben geschaterd om de vraag van den nieuwbakken vader naar een recept van kandeel voor de kraamvisite; die vraag komt natuurlijk van jou en als je me nu maar belooft de eerste week niet over bezoek en de eerste paar weken niet over den officieelen bezoekdag te denken, dan wil ik je dat recept wel geven. Er wordt veel thee gepresenteerd tegenwoordig, maar wil je de oude traditie in eere houden en kandeel met kaneelkoekjes geven, dan is 't volgende recept goed: 4 eierdooiers worden met suiker naar smaak geklutst, al kloppend een flesch Rijnwijn en een flesch witte wijn toegevoegd en dit alles met een stukje pijpkaneel al roerend heel langzaam verwarmd tot het tegen de kook aan is. 't Mag niet koken. Als het gebonden is, neemt men 't af en presenteert het koud in kopjes. 't Wordt uit een melkketeltje geschonken. Ziedaar kandeel, die iedere baker met neepjesmuts trotsch geweest zou zijn te schenken. De tijden veranderen.... twee mijner verpleegsters bedankten voor de eer! ‘Hun ponteneur’ zei mijn dokter lachend.
Ik verlang erg om je in je nieuwe waardìgheid te zien en over een weekje hoop ìk eens te komen; je hebt nu genoeg te doen met naar je jongen te kijken en heerlijk verwend te worden. Is de traditioneele 9e dag voorbij en mag je weer opzitten, dan kun je vast beginnen aan 't dagboek van den kleinen baas. Al behoef je daar niet dagelijks in te schrijven, 't is zoo aardig voor later als je alles opschrijft; daarvoor stuur ik je nevensgaand een gewoon dik schrift, want de ingedeelde boeken, die voor dat doel bestaan, zijn zoo onpractisch. Voor de aardigheid heb ik een los linnen overtrek gemaakt en daar zijn naam op geborduurd; 't lag al lang klaar, maar alleen met den voorletter moest ik wachten of er een Frits of een Hannie verscheen.
Prettig dat je 't goed met de zuster getroffen schijnt te hebben. Bedank haar voor haar complimentje, mij door je man overgebracht, dat ze voor een eerste kind nog nooit alles zoo in orde had gevonden! Dag Em, nu maar niet te vlug en te knap willen zijn! 't Beste, ook wat de voeding betreft, wordt je hartelijk toegewenscht door je
Dora.
| |
VI.
Beste Emmy,
Vanmorgen kreeg ik je brief. O, Em, 't was of ik mijn eigen ondervindingen weer doorleefde. Zoo onder het oog van de zuster eens een kindje aankleeden als je alles klaar vindt staan, is nog heel wat anders dan de geheele verantwoording te hebben en niemand beter dan ik begrijpt, dat 't je een beetje bezwaart en je 't gevoel hebt alles nog beter te moeten regelen.
Met alle plezier wil ik voldoen aan je verzoek en je een dag beschrijven zooals ik die met Willem ingericht had. We zijn altijd vroeg bij de hand, zooals je weet, en als ik om half 8 aangekleed was, ging ik hem helpen, maar niet baden, want dat zou op dat uur te gehaast, moeten gaan. Tegen achten ging Willem in zijn nachtponnetje mee naar beneden, waar ik 't wiegje den vorigen avond klaar gemaakt had. Wij ontbeten en had ik dat weggeruimd, dan begon ik alles bij elkaar
| |
| |
te halen voor het badje, dat schoongemaakt en omgekeerd weggezet wordt en vóór 't gebruik omgespoeld. De bodem is zoo glad en daarom legde ik er voor 't uitglijden altijd een schoone luier of handdoek in. Als je evenmin als ik een onderstel rijk bent, komt 't badje op een stoel vlak naast de tafel te staan, 't kleedmatrasje met den badhanddoek op tafel, daarnaast de waschkommetjes, zeep en handdoekjes; 't kruikje vulde ik vast opnieuw en wikkelde de kleertjes in volgorde daaromheen, zoodat ik alles zoo maar voor 't grijpen had. Aan 't begin der week nam ik twee stel kleertjes tegen elkaar, die je 's morgens en 's avonds verwisselt, de andere hang je frisch uit te waaien, liefst in 't ontsmettende zonnetje.
Want zon en lucht - maar daarover hoef ik niet uit te weiden, want ik weet, dat je net zoo'n frissch luchtmensch bent als ik en er bij jou in huis nooit van die geurtjes hangen, die je bij sommige menschen doen snakken naar een open raam!
Maar nu ons badje. Je legt nog een paar stevig in elkaar gerolde vochtige watjes klaar voor neus en oortjes en is het een weegdag, dan staat de weegschaal gereed met den wollen luìer om Fritsje toe te dekken, die je er altijd bij laat liggen en waarvan je 't gewicht eens voor altijd aftrekt.
Is 't 10 uur en 't warme water in 't badje, dan controleer je met den thermometer of de temperatuur 36° Celsius is en dan kan de pret beginnen. Ik waschte eerst alle apartigheidjes, bol, oortjes, neusje, ook de oogjes met een watje met gekookt, liefst geen boorwater. Dat vinden ze heel vervelende experimenten, maar in 't badje worden ze toch dadelijk zoet. Over het reinigen van 't mondje loopen de meeningen van de geleerden uiteen; ik voor mezelf vind een menschenvinger met nog een gaasje of watje erom gewikkeld veel en veel te grof voor zoo'n teer kindermondje en voordat er tandjes waren liet ik met goedvinden van den dokter en met goed succes de reiniging achterwege.
Voordat Willem in 't badje ging, zeepte ik hem in; een groot genot is het gespartel in 't bad en 't is een overwinning om ze eruit te nemen. Hoe je Fritsje in je linkerarm vast moet houden kan ik je niet beschrijven, maar dat zul je wel afgekeken hebben.
Daarna volgt een rustig poosje voor je als de maaltijd volgt; hoe lang Frits werk heeft om genoeg te krijgen, zul je wel door ondervinding leeren; de eene keer hebben ze meer trek dan de andere. De eerste maanden verdeel je meestal zeven maaltijden over de 24 uur, dan zes, nog later vijf. Drie uur tusschenruimte moet er zijn en 's nachts wacht je van half 11 tot half 5.
Na 't badje slapen ze meestal vast tot den volgenden maaltijd en zoo heb je een rustig koffieuurtje met je man. Dat is altijd een lastig ding, Em, om den gulden middenweg te vinden en je man niet voor je kindje te veronachtzamen; gelukkig denk ik zoo goed over je echtgenoot, dat ik wel geloof dat hij begrijpen zal hoeveel tijd de eigenhandige verzorging van zijn stamhouder in beslag neemt. Wederzijds schikken kan alles zoo gemakkelijk maken. Laat hem deze tirade maar eens lezen!
Na den maaltijd van half 2 ging ik met den wagen uit en haastte mij naar een of anderen grindweg buiten de stoffige stadsstraten te komen. Ik kan me begrijpen, dat wanneer die buitenwegen onbereikbaar zijn, menige dokter den raad geeft, den wagen liever in den tuin, op 't balcon of in een kamer met open ramen te zetten, dan door de straten te hotsen in stof en drukte, zooals je maar al te dikwijls ziet doen. O, die ongelukkige manier van rijden met kinderwagens! Let eens op, hoe dikwijls je ze van de stoepen ziet bonken, in den scherpen wind rijden, of, 't ergste van alles, hoe met den kap neer, 't kindje op den rug, met totaal onbeschermde oogjes in de felle zon ligt te kijken. Probeer 't zelf eens! -
Wil je met de kap neer rijden, omdat 't daaronder heusch soms broeierig warm kan zijn, dan kun je met zeer geringe kosten van teen een geraamte voor een zonnekap laten maken en dit zelf met niet te lichte stof, overtrekken. Als je b.v. donkergroen neemt en daarover wit mousseline met een afhangende strook van enkel mousseline dan heb je een élégant geheel, dat toch zeer goed aan het doel beantwoordt.
Je hebt dus een wagen-sportkar aangeschaft; je ziet tegenwoordig haast niet anders. De lage houten trekwagens zonder veeren, hoe gezellig voor later, zijn totaal onbruikbaar voor babies, doordat ze alle stof naar binnen krijgen, die door degene die trekt wordt opgejaagd. Tegen de opening, die zich gewoonlijk tusschen kap en wagen bevindt speldde ik een geborduurd lakentje; dat staat aardig en belet het doortochten.
Om half 5 alweer etenstijd; je wascht en verdroogt hem natuurlijk vooraf en poedert
| |
| |
hem al of niet. Ik vind, dat poeder als het nat wordt, korreltjes vormt en dat deze juist de huid irriteeren. Is er eens eenige quaestie van roodheid, dan helpt wat lanoline en mocht 't erger zijn, (dat kun je met een darmcatarrh soms niet voorkomen) dan is perubalsem met verbandgaas en watten een toovermiddel.
Bij 't uitkleeden om 7 uur houdt je weer groote waschbeurt; of je hem dan met koeler water moet afsponsen moet je dokter je zeggen in verband met 't gestel van je jongen. De een bekomt het goed, de ander niet. Wel verwissel je de onderkleertjes met 't frissche stelletje en in z'n nachtpon gaat de kleine vent naar zijn bedje. De wieg haal je af, slaat alles even buiten uit en laat 't beddegoed afgehaald liggen achter 't kamerscherm tot je naar bed gaat, wanneer je den wieg klaar maakt voor den volgenden ochtend. Om half 11 komt hij het laatst bij zijn moedertje, die daarna hoop ik een rustige nacht tegemoet gaat. Tot half 5 moet er nu rust zijn. Gemakkelijk gezegd, hè? En hiermee zijn we aan de vraag van 't ‘door laten schreeuwen’ gekomen.
Schreeuwen is in de eerste levensmaanden de eenige manier, waarop een kind zijn behoeften kenbaar kan maken en óók het eenige middel waardoor 't zijn zinnetje door kan drijven.
De groote zaak is dus, te leeren onderscheiden aan de manier van huilen, of er een of andere behoefte, of misschien reeds verveling bestaat, of dat 't enkel is omdat 't kleintje reeds heel vroeg iets begrijpt van oorzaak en gevolg en weet, dat het door te schreeuwen, uit de wieg wordt genomen. ‘Stoutigheid’ dus, zooals de meeste menschen zeggen.
Vlieg niet zenuwachtig naar de wieg als hij eens schreeuwt, rustig optreden werkt goed, nerveuse haast slecht op een kind. Wacht eens een oogenblikje af en houdt het schreien aan, ruim dan alle denkbare oorzaken uit den weg, doe hem een schoone luier aan, keer zijn kussentje eens om, en leg hem eens heelemaal opnieuw in de wieg; tegen hem praten doe je natuurlijk vanzelf. Dikwijls helpen deze maatregelen en geeft 't niet en is je kindje overigens gezond, dan kan 't huilen op zichzelf geen kwaad. Zonder toezicht liet ik ze dan echter nooit, dikwijls praatte ik eens kalmeerend, dat ze vooral niet 't gevoel van verlatenheid hadden; wie zal uitmaken of onbestemde angst misschien een rol speelt? - Het navelbandje, dat ik wel drie maanden liet aanhouden, doet goeden dienst; als bij het schreeuwen 't buikje uitzet moet het sluitend zitten. Denk eraan t nooit te stijf om te doen, dat zou juist een breukje kunnen veroorzaken; heb je last van opschuiven dan kun je er een lus op naaien en hierdoor de onderste punt van den luier halen.
Heerlijk dat je goede eetlust hebt, ga die nu maar niet bederven met plassen melk tusschentijds, wil je behalve je gewone liter of 1½ L. melk nog een extra bijvoeding, gebruik dan liever dagelijks wat room. Verder eet je maar alles wat een verstandig mensch eet, pap is goed en alcohol natuurlijk verboden.
Ik verpraat mijn tijd vandaag met je; schrijf eens spoedig of je al met een luchtig hart voor je schat zorgt aan je
Dora.
| |
VII.
Lieve Emmy,
Zeker, nu je kleine Frits zoo gezond is, is er veel voor, het inënten reeds nu hij vier maanden is, af te doen. Tanden plagen hem nu nog niet en bovendien is in October de warmte al over en 't jaargetijde dus ook geschikt. Als de pokjes goed aan 't opkomen zijn, baadde ik de kinderen niet meer, omdat droog houden beter is. Krijgt hij roode, dikke armpjes die erg jeuken, dan poeder je ze maar flink en doet er desnoods een gaasje omheen, maar begrip van krabben op de juiste plaats ontbreekt nog, niet waar, dus alweer een voordeel van vroeg vaccineeren. Je kunt dan ook gerust zijn, dat hij naar school mag!
Wat is hij 's nachts mooi op regel; van dat middel dat de dokter je aanraadde, een Priesnitz verbandje om het buikje, hoorde ik ook wel eens als een middel tegen slapeloosheid voor grooteren. Gelukkig dat je er al gauw succes mee hadt en 't af kon laten, toen je merkte dat zijn huidje geïrriteerd werd; als je voortaan voor waterverbandjes gekookt water neemt met een scheutje boorwater erdoor, zal je daar geen last meer van hebben.
Ja, een lavementje gaf ik ook op aanraden van den dokter van gekookt water met een theelepeltje zout erin; sommigen geven 't van Spaansche zeep. Denk eraan, voordat je 't geeft altijd de vloeistof op te duwen tot die bovenaan de canule is, anders blaas je lucht mee naar binnen, die er toch maar weer uit moet. Voor 't gemakkelijk inbrengen doe je wat slaolie aan de canule.
Lieve Em, wees nu toch niet bezorgd, als hij eens een week minder aankomt! Houd daarvoor nu eens niet krampachtig vast aan een of andere tabel uit een boek voor kinderverzorging, maar wees blij dat Fritsje geregeld vooruitgaat in gewicht, en er gezond uitziet en rustig is. Je hebt immers weken van 3 ons op je lijstje te noteeren gehad,
| |
| |
wat wil je meer? Als ze ouder worden, komen ze geregeld minder aan.
Ik zend aan 't adres van Frits een gutta percha poppetje waar ik echter 't piepmachine uithaalde; 't is uit een goeden winkel, dus kluift mijnheer er eens op, dan kan 't geen kwaad en 't is ook vatbaar voor uitkoken, wat ik geregeld 's avonds even deed.
Je vraagt me nog, of die paar schilfertjes op zijn bolletje ‘berg’ kan zijn en wat dat eigenlijk is. Berg is een verzameling van stof en afscheiding van de huid en je kunt in geen geval kwaad met 't een nachtje in de slaolie te zetten, 't den volgenden morgen goed schuimend in te zeepen en met schoon gekookt water alle zeep verwijderen. Blijft 't, laat 't dan liever even aan den dokter zien, ik kan het uit de verte niet beoordeelen.
Ik zie het weer voor me, als ik je beschrijving lees van dat even wachten, terwijl ze aan het drinken zijn, je aankijken en lachen, en dan weer voortgaan. En dan 't handje, dat je vastknijpt of 't je nooit weer los wil laten. Begrijp jij dat er moeders zijn, die voor 't gemak liever flesschenkinderen hebben? Ik niet. Dag!
DORA.
| |
VIII.
Wat een kranige kerel is die zoon van jullie, Em! 6 Maanden en een tand! Dat is vlugger dan bij mij, waar ze gemiddeld 9 maanden waren. Nu zal de tweede ondertand ook wel gauw verschijnen, dat gaat meestal zoo paarsgewijze. Je vondt hem dus ook een paar dagen wat huilerig. Ofschoon 't niet aangaat alle ongesteldheden maar op ‘de tandjes’ te schuiven, is mijn ondervinding toch met alle drie dat het proces van tanden krijgen invloed uitoefent en b.v. met de zindelijkheid in verband staat. Voordat ze alle kiezen hadden, kon je bij de onzen nooit op geheele zindelijkheid rekenen.
- Je zult, nu 't eerste halfjaar voorbij is eens zien hoe gauw het opschiet; wat vond ik Frits een flink, goedgehumeurd kindje en wat gaat hij nu blijkbaar dagelijks vooruit. Bij mijn bezoek was er nog geen sprake van zelf gaan zitten en nu schrijf je dat hij zich al zoover opricht, dat je heusch al aan een tafelstoel gaat denken. Nu, daar kun je nog wel wat mee wachten; je krijgt eerst nog de periode, dat hij in de wieg zit, daar heeft hij dan toch gelegenheid om te gaan liggen zoodra hij moe is. Gaat hij klauteren, dan komt eerst nog de baby-box oftewel het loophek aan de beurt. Je kent die hekken, 1 M. in 't vierkant en 60 à 70 cM. hoog, zeker wel? Het mijne gaf ik weg, ze zaten er nooit graag in, maar ik zou 't nu ook practischer inrichten en het hek inplaats van van hout, van stevig mandenwerk laten maken. Je bent dan niet genoodzaakt, hun uitzicht (?) weg te nemen en 't van binnen geheel te bekleeden om te beletten dat ze zich tegen het harde hout stooten, maar kunt volstaan met een bekleeding van ± 25 cM. ter wering van tocht. Op den grond zou ik een dikke gladde deken leggen, geen gecapitonneerd matrasje, want daarop staan de voetjes niet recht en die worden nog zoo licht vervormd. Over de deken een zeil voor mogelijke gebeurlijkheden en daarop een waschbare laag, van molton b.v. Ziedaar mijn ideale baby-box.
De tafelstoel zou ik met losse zeildoek kussentjes nemen en dan kun je meteen een riem aanschaffen, die om 't middel gaat en met twee smalle riempjes achter aan stoel, wagen of wieg is bevestigd. In den tafelstoel zit natuurlijk een bekend voorwerp betreffende de zindelijkheid, dat ik er echter uit verwijderde, omdat 't niets helpt tot vroegtijdige zindelijkheid of je de kinderen daar uren lang op laat zitten en bij geluk eens wat opvangt. Wel moet je nu beginnen met op vaste uren Frits op schoot op 't potje te zetten en trachten hem tot 't besef te brengen, waar dat voor dient. Lukt het eens, dan doet je vroolijke prijzende toespraak hem prettig aan en gauwer dan je denkt brengt hij verband.
Wat was het aardig om onlangs toen ik bij je was, die weerspiegeling op zijn snoetje te zien van je vroolijk gepraat en hem diepzinnig te zien kijken toen je hem ernstig sprak over zijne verplichtingen aan zijn ‘correspondentie-moeder.’
'k Moet zeggen, dat je een mooien titel voor me bedacht hebt, maar wat helpen tien correspondentie-moeders en 't lezen van honderd boeken over kinderverzorging, als je niet zoo'n conscientieus moedertje als jij bent erbij hebt!
Neen, lieve Em, die tand op zichzelf is nog geen reden om Frits ander voedsel te geven; als jij je flink voelt en hij komt geregeld aan, dan hield ik het nog een poosje zoo, en moet hij er wat bij hebben, vraag dan aan je dokter hoe je dat aan zult leggen. Dag Emmy, groeten van ons allen, je
Dora.
| |
IX.
Beste Emmy,
Nu is 't dus zoover, dat Frits nog wat anders verlangt! Nu, je mag tevreden zijn: ‘8 maanden lang uitsluitend moedermelk is een schat voor zijn leven’, zei onze dokter me indertijd. 't Is maar weer aanwennen en afwennen als je nu nog met de flesch begint; ik legde ze iets achterover in mijn linkerarm en begon ze dadelijk uit een handig
| |
| |
kroesje als een groot mensch te laten drinken en al is dat de eerste keeren een knoeipartij, 't went al gauw en een zeildoek slabbetje onder zijn gewone servetje houdt veel tegen. Maak de melk een beetje zoet de eerste malen, dat hij 't lekker vindt.
Je dokter is dus ook niet voor al te vroeg pap en wil de eerste week de koemelk met gekookt water verdunnen. In 't begin maak je voor 't vermorsen liever wat meer klaar dan 150 gram per maaltijd. Later spelen ze 200, nog later 250 gram zonder morsen naar binnen! Je blijft natuurlijk een poosje op eenmaal per dag; ben je aan tweemaal, dan geef je nooit twee koemelkmaaltijden na elkaar. Sommige doctoren zijn voor vlug spenen, anderen voor langzaam.
Je moet dus aanschaffen: een kroesje, een melkkoker, die apart blijft voor de bereiding van de melk van Frits, een melkkan, een kan voor gekookt water, twee gazen dekseltjes, een glazen melkmaat. Desnoods kun je je behelpen met apothekersfleschjes van verschillende inhoudsmaat.
Op een kelderplank maak je een vast plaatsje vrij, waar je na het koken direct de melk neerzet, zoodat ze niet dan hier, dan daar te zoeken is.
En nu een voornaam ding: zorg voor alles eigenhandig, voor 't koken van de melk en voor 't afwasschen, dan pas ben je verantwoord en mocht het dan trots de meest nauwgezette zorg nog eens tot een ingewandsaandoening komen, dan ben je van allen twijfel ontheven, of 't voedsel wel met de noodige zorg bereid is. Mocht 't drinken heelemaal niet lukken, ze zijn soms zoo onhandig, dan kun je beginnen met de melk bijwijze van pap met een lepeltje te voeren. Vraag eens aan den dokter of je melksuiker toe mag voegen, dat zou misschien heel goed helpen, waar Fritsje neiging tot constipatie heeft; als je over een poosje aan pap toe bent, geef dan om die reden geen griesmeel of gemalen rijst, maar Knorrs havermeel. Met de voeding kun je zooveel regelen, onze tweede, die een heel ander gestel had, kreeg dagelijks eikelcacaopap. Voor Frits is zeker sinaasappelsap heel goed.
Wat een practische raad van je dokter om met het glycerinespuitje wat sla-olie in te spuiten als de ontlasting zoo hard is; ik wilde wel, dat ik dat onschuldige mìddel gekend had. Zoo zie je, dat een moeder van drie kinderen nog altijd wat kan leeren! Goed succes met je drinkproeven en beste groeten van
Dora.
| |
X.
Lieve Em,
Vanmorgen kreeg ik het allerschattigste portretje. Wat een aardig idee om te zorgen, dat familie en vrienden 's morgens van zijn eersten verjaardag, als ieder natuurlijk den kleinen jubelaris gedenkt, zijn portretje krijgen. Jullie hebt eer van je zoon, en nu is de beurt aan mij om je je complimentje terug te kaatsen en te verklaren dat ik hem vind: ‘een toonbeeld van een gezond, goed verzorgd kind.’ Aan wie anders de eer dan aan zijn moeder? - Ik ben 't heelemaal eens met zijn vader, dat je je niets behoeft aan te trekken van 't bezoek van je vooruitstrevende kennis, bij welke gelegenheid zij er schande van sprak dat je niet aan maatschappelijk werk doet. Je doet je plicht tegenover de maatschappij, hoor, als je al je zorgen besteedt aan de geestelijke en lichamelijke opvoeding van dat schattige, kleine burgertje.
Onze kinderen verheugen zich zoo op je aanstaand bezoek, er is juist een nieuwe zandbak gekomen met een deksel erop voor katten en regen; ze hopen dat Frits daar al plezier in zal hebben. Wel, natuurlijk kan hij dagelijks baden, dat hield ik ook vol tot ze geheel zindelijk waren. Of je moet geen kinderen te logeeren vragen òf je moet zorgen dat hun levenswijs en voeding precies eender blijft als thuis, daarvan hangt voor die kleine peuters te veel af. Daarom doe je mij groot plezier met me vooraf te melden of onderstaand lijstje in orde is:
Pap, melk, spinazie en worteltjes door de zeef, gestoofde abrikoosjes of pruimen, soep van kalfspaulet. Ben ik op de hoogte van zijn menu? Nu na het jaar krijgt mijnheer zeker een boterhammetje en een eitje? Dan mag hij zelf zijn ei uit 't kippenhok halen, of loopt hij nog niet buiten? Haast je maar niet met dat loopen, dat komt vanzelf wel, ik las eens ergens: ‘Er bestaat geen mensch op de wereld, die niet loopen kan, omdat zijn moeder vergeten heeft het hem te leeren.’
En nu basta; je zult mijn felicitatie al gekregen hebben, maar ik wilde toch gauw even over 't portretje schrijven. Groet je man en geef je jarige schat een kus op zijn lieve mopneusje
van je Dora.
|
|