De Hollandsche Lelie. Jaargang 25

Hoofdartikel
De gehuwde onderwijzeres in de school door C. Arntzenius.

De vorige week is door den Raad te Amsterdam een besluit genomen, dat vele gemoederen in beroering heeft gebracht.

Door stemming is dan besloten aan Mevrouw Lub-Kooiman met haar huwelijk geen ontslag te geven.

Een paskwil!

Door den Raad is vroeger overeengekomen, bewaarschoolonderwijzeressen, telefonisten enz. met hun huwelijk een eervol ontslag te geven, en waarom wordt nu de gehuwde onderwijzeres in de school gehandhaafd?

Is dat niet onbillijk?

't Is niet alleen onbillijk, maar een paskwil! Juist een onderwijzeres, die er haar studie van gemaakt heeft, kinderkarakters te leiden en te vormen, juist zij, behoort bij haar eigen kinderen thuis! Elke vrouw, die getrouwd is en kinderen heeft, behoort thuis, maar in 't bizonder, de onderwijzeres. Is 't geen nonsens, dat zij andermans kinderen opvoedt en de hare overlaat aan huurlingen en vreemden?

Ofschoon Dokter Nuijens zijne opinie uitéénlegde en 't niet goed vond, het kind aan de moeder te onttrekken, ofschoon hij beweerde, dat het in het belang was van de school, van de onderwijzeres, van het kind en van

[p. 274]

de moeder, om de gehuwde vrouw thuis te houden, ofschoon door een paar Raadsleden aangetoond werd, dat de gehuwde onderwijzeres, veel meer verzuimde (het verlof voor zwangerschap uitgezonderd) dan de ongehuwde, dat door haar in de school te houden, het Nieuw-Malthusianisme werd bevorderd, tóch is niet voor het ontslag gestemd.

Komt het, omdat er een paar socialisten meer in den Raad zijn? wordt er gevraagd.

't Is mij een raadsel, hoe men tot zóó iets kon komen. Wàár moet het heen?

Zou zulk een besluit steeds van kracht blijven en als er te veel werd verzuimd door kindergeboorte, óók?

Maar werkelijk, is dat dan alles in het belang van 't onderwijs?

Is het zóó verkwikkelijk voor de kinderen, vooral jongens, om iemand, in positie, te zien?

Is het zòó goed voor de kinderen, als zij ziek is, telkens van onderwijzeres te moeten verwisselen?

Om nog niet eens te spreken, van het huishouden thuis, zonder de echtgenoote en moeder. Is het gezond voor een vrouw, die een baby verwacht, om steeds te moeten staan met het les geven.

Men zal mij voor de voeten werpen, dat ze het noodig hebben, dat ze meer verdiensten moeten hebben, dan alleen die van den man; maar, dan zou ik toch liever wat wachten met trouwen, want wat is dat zulk een huishouden, waar de vrouw ontbreekt?

Door de socialisten werd gezegd, dat een ander er niets meê te maken had, of de gehuwde onderwijzeres veel of weinig kinderen had, maar ze bedenken niet, dat als er een besluit genomen wordt, men zoo iets doet in het algemeen belang en eischt dit laatste, dat er op die manier ontvolking komt, zooals al lang in Frankrijk het geval is?

Ook werd mij dezer dagen toegevoegd, toen ik over deze brandende questie sprak:

‘Nou ja, ik vind 't ook niet goed, dat de gehuwde onderwijzeres in de school blijft, maar U hebt er toch geen nadeel van?’

Wat is dat nu voor een antwoord! Als men zijn opinie er over zegt, dan is 't toch, om 't algemeen belang, dat men 't zegt, niet voor je zelf persoonlijk.

Neen, ik vind 't een paskwil en 't besluit is mij heel onsympathiek; op die manier wordt ook den ongetrouwden vrouwen het brood uit den mond genomen en den mannen wordt dat sinds lang reeds gedaan.

Er is overal gedrang van vrouwen en de mannen komen hoe langer hoe meer achteraan en onder den voet; het is een onrustig vrouwen-gedoe en ‘das ewig Weibliche’ is zoek, is nergens te vinden.... Wanneer geven ze den strijd op, moede van het jagen naar mannenwerk, moede van het verkrachten van hun natuur en aanleg?

Wie weet, of later door Edison, of een anderen geleerde, niet bewerkt kan worden, dat de man kinderen ter wereld brengt en de vrouw buitenshuis geld verdient om het gezin te onderhouden!

Eene variatie is niet onaardig!